Τι μας έδειξε η 1η αγωνιστική του πρωταθλήματος; Ότι, ακριβώς, περιμέναμε. Τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο. Ο Ολυμπιακός νίκησε την ΑΕΛ, η ΑΕΚ τον Παναιτωλικό, ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να νικήσει το Λεβαδειακό και ο Παναθηναϊκός τον Πλατανιά. Ο Πανιώνιος κέρδισε μέσα στην Κέρκυρα. Αναμενόμενες οι ισοπαλίες του Παναθηναϊκού και του ΠΑΟΚ; Ναι, γιατί θα μπορούσαν και να χάσουν!
Η υπερβολή ήταν πάντα σημαντικό κομμάτι του DNA μας. Έτσι, όταν ο Παναθηναϊκός απέκλεισε την Καμπάλα, στην «άμεση δημοκρατία» των social media και την ελαφρότητα προσέγγισης του διαδικτύου στα γεγονότα, το πρωτάθλημα θα ήταν δική του υπόθεση, γιατί «ο Ουζουνίδης δημιούργησε ομαδάρα». Μετά το 2-0 κόντρα στην Αθλέτικ Μπιλμπάο, ο τίτλος είχε κριθεί. Θα τον έπαιρνε ο Παναθηναϊκός.
Όταν ο ΠΑΟΚ νικούσε 3-1 την σουηδική Όστερσουντς, η υπόθεση – τίτλος θα ήταν διαδικαστικού χαρακτήρα. Θα τον έπαιρνε άνετα ο ΠΑΟΚ. Ειδικά όταν έκανε τη μεγάλη ανατροπή, να κάνει 3-1 το 0-1 της Τούμπας. Πάλι η «δημοσιογραφία των πολιτών» των social media τον χαρακτήρισε βέβαιο πρωταθλητή. Και μετά, ήρθαν ο… Κομπότης και ο Παράσχος.
Δικαιούνται οι μεγάλες ομάδες να έχουν έως απαράδεκτες εμφανίσεις κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος; Φυσικά. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι οι μεγάλες ομάδες κερδίζουν και χωρίς να παίζουν καλά κόντρα σε υποδεέστερους αντιπάλους. Λόγω του ειδικού βάρους των ποδοσφαιριστών τους και της… φανέλας.
Ο Παναθηναϊκός του Μίμη Δομάζου και του Σαραβάκου τέτοια παιχνίδια θα τα έπαιρναν εκμεταλλευόμενοι την «μια στιγμή» του ματς. Ο ΠΑΟΚ του Κούδα, επίσης. Οι σημερινοί Παναθηναϊκός και ΠΑΟΚ δεν το μπορούν, αυτή είναι η μεγάλη αλήθεια. Υπάρχει, όμως και το άλλο, επίσης σοβαρό, που συμβαίνει στο σύγχρονο ποδόσφαιρο.
Όταν μία ομάδα δεν αποδίδει καλά, πάντα υπήρχε ένας παίκτης που μπορεί να πάρει επάνω του την ευθύνη και να δώσει τη νίκη στην ομάδα του. Ο Φορτούνης στον Ολυμπιακό είναι τέτοιος. Κι ο Μάνταλος της ΑΕΚ, επίσης. Όχι να πετύχει γκολ κατ’ ανάγκη, αλλά σε μία άθλια ημέρα, να εκμεταλλευτεί τη στιγμή και να σκοράρει ή να ετοιμάσει γκολ. Στον Παναθηναϊκό και τον ΠΑΟΚ, ποιος είναι αυτός ο παίκτης; Δεν υπάρχει.
Κι έτσι, αρχίσαμε πάλι τα γνωστά. Η γκρίνια, η μεμψιμοιρία, η λοιδορία και όλα τα άλλα «εθνικά σπορ» που μας βαραίνουν Μέχρι να έρθει και πάλι μία νίκη, για ν’ απλώσουμε και πάλι την υπερβολή μας, ότι τα ματς με τον Λεβαδειακό και τον Πλατανιά ήταν μία κακή παρένθεση και… συνεχίζουμε. Αυτή είναι η συνήθης πρακτική του διαδικτύου. Η, του ύψους ή του βάθους. Ποτέ δεν αντιμετωπίζουμε ψύχραιμα τα γεγονότα. Έχουμε εθιστεί στην υπερβολή από τη μία και την απόρριψη από την άλλη.