Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται!

Ο μπασκετικός Ολυμπιακός πέτυχε σπουδαία πράγματα τα τελευταία χρόνια. Τώρα όμως βιώνει μια -πρωτοφανή- κρίση ταυτότητας. Μήπως ήρθε το "πλήρωμα του χρόνου" και γι' αυτή την ομάδα;
Τα όμορφα χωριά, όμορφα καίγονται!

Δεν έχουν περάσει παρά λίγες εβδομάδες από τη μεγάλη νίκη του Ολυμπιακού στην Τουρκία, απέναντι στην Εφές. Μια νίκη που τον κρατούσε στην δεύτερη θέση, επιτρέποντας του ταυτόχρονα να “κοιτάζει” επίμονα την κορυφή και την ΤΣΣΚΑ Μόσχας.

Από εκείνη την ημέρα, έως και σήμερα τα πάντα έχουν έρθει “τούμπα” στο “ερυθρόλευκο” στρατόπεδο. Ο φιναλίστ της Ευρωλίγκα ετοιμάζεται να υποδεχτεί τη Φενέρ στο ΣΕΦ και σε περίπτωση ήττας, το πλεονέκτημα έδρας, απομακρύνεται αισθητά, ενώ και σε περιπτωση που βγει τέταρτος με πέμπτο τον Παναθηναϊκό του Πασκουάλ, πάλι δεν είναι “ήσυχοι” αφού φέτος υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στα ματς με τους “πράσινους”.

Διάβασε τη συνέχεια για το “μαύρο κουτί” του φετινού Ολυμπιακού στο Betmasters.gr

Τι άλλαξε; Είναι τελικά “λίγος” ο Σφαιρόπουλος; Ο Σπανούλης που πατάει τα 36 μήπως πρέπει να αποδεχτεί την αλλαγή του ρόλου του; Οι Αμερικάνοι κάνουν αυτό που πρέπει ή όχι; Πόσο μπορεί να τραβήξει την ομάδα ο λεγόμενος “Ελληνικός Κορμός”; 

Η αλήθεια πάντα βρίσκεται στη μέση των γεγονότων. Καταρχάς, το “καλό” διάστημα του Ολυμπιακού, οφειλόταν σε κύριο λόγο στον Στρέλνιεκς και τον Πρίντεζη. Οι δυο τους “κουβαλούσαν” την ομάδα και τώρα αμφότεροι κάνουν καμπή στην απόδοσή τους. Ειδικά ο Λετονός γκαρντ. Σε αυτό οφείλεται και η επιστροφή του Σπανούλη. Ο φυσικός αρχηγός της ομάδας πήρε λεπτά και “μπάλες” από το Λετονό κι έτσι ήρθε η πτώση.

Ο Σπανούλης, σαφώς και δεν είναι ο Σπανούλης του 2012 ή του 2013. Δεν είναι καν ο Σπανούλης του 2016. Οι άμυνες του είναι κακές, οι επίθεσεις του έγιναν αισθητά πιο “αργές”. Ο χρόνος δεν κάνει διακρίσεις για κανέναν, όσο σπουδαίος κι αν υπήρξε. Ο Σπανούλης από σούπερ-σταρ πρέπει να γίνει κάτι-σαν-ρολίστας, κάνοντας τον Σφαιρόπουλο να πάρει δεδομένα πράγματα από το Λαρισαίο γκαρντ.

Σε αυτό βέβαια, οφείλουν να βοηθήσουν και οι δυο Αμερικάνοι της περιφέρειας, κάτι που φαίνεται πως δεν μπορεί να γίνει. Ας μη γελιόμαστε. Στο ευρωπαϊκό μπάσκετ του 2018 την διαφορά την κάνουν οι Αμερικάνοι, ως επί το πλείστον. Οι Ρόμπερτς και Τόμπσον όχι διαφορά δεν κάνουν, αλλά αποτελούν και την αχίλλειο πτέρνα της ομάδας πολλές φορές Θεωρώ πως η αντικατάστασή τους, έπρεπε ήδη να έχει γίνει. 

Για τελευταίο άφησα το μεγάλο ζήτημα του μπασκετικού Ολυμπιακού: Κάνει ο Γιάννης Σφαιρόπουλος γι’ αυτήν την δουλειά. Η απάντηση -προσωπικά- θεωρώ πως είναι θετική. Ο Σφαιρόπουλος έχει αποδείξει πως μπορεί να δημιουργήσει καλές ομάδες, εφόσον έχει τα κατάλληλα εργαλεία. Το μπάσκετ που παίζει είναι δεδομένο. Άμυνα-γρανίτης, τρέξιμο στο ανοιχτό γήπεδο όταν κι εφόσον επιτρέπεται και κυρίως σετ επιθέσεις που οδηγούν τα ματς στους 70 πόντους. Με αυτό το υλικό που έφτιαξε φέτος, μόνο αυτό δεν μπορεί να κάνει. Ούτε κακός προπονητής έγινε -ξαφνικά- αλλά ούτε και το αλάθητο έχει. Κακές επιλογές είναι σίγουρο πως έχει κάνει στην δημιουργία της φετινής ομάδας. 

Η ουσία είναι πως ο φετινός Ολυμπιακός τείνει να χάσει το μεγάλο του πλεονέκτημα. Την ομοιογένεια του. Και το ματς με τη Φενέρμπαχτσε μπορεί και να είναι το “τέλος εποχής” μιας πραγματικά σπουδαίας ομάδας!

Σε ενδιαφέρει