Είναι αυτό που λένε «καλύτερα να μασάς, παρά να μιλάς». Μόνο που αυτή τη φορά βγήκε για καλό. Μέσα σε μια μέρα που η θεά Τύχη αποφάσισε να «με αγαπήσει» μέσω του στοιχήματος!#
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Κυριακή απόγευμα, λίγο μετά τον μικρό τελικό, λίγο πριν ξεκινήσει ο μεγάλος τελικός της Ευρωλίγκας. Ήμουν σε μια καφετέρια και περίμενα να αρχίσει το ματς, ενώ παράλληλα κοιτούσα και στα πεταχτά τα ματς της Πορτογαλίας γιατί είχα παίξει και μια «τετράδα της καταστροφής».
Σε μια από τις σπάνιες φορές που έπαιξα στον ΟΠΑΠ είχα βάλει κάτι λίγα χρήματα σε 4 ματς. Έτσι για το γαμώτο. Έχουμε και λέμε. 1/1 η Σετούμπαλ, 1/1 η Πάκος Φερέιρα, 1/1 η Μαρίτιμο και Χ η Εστορίλ. Τόσο απλά 100 απόδοση. Αρχίζουν τα ματς, τα έχω στο νου μου αλλά δεν καίγομαι κιόλας. Μέχρι το 40’ δεν έχει «κουνηθεί φύλλο». Σιγή ιχθύος.
Σχεδόν στο 40’ ήταν τα ματς και είχα σε 3 παιχνίδια τον 1 από ημίχρονο και αυτά ήταν στο 0-0! Άλλη μια μέρα στον κουβά σκέφτηκα. Αμ δε. Πρώτα κάνει το 1-0 η Σετούμπαλ στο 41’, ακριβώς μετά κάνει το 1-0 η Μαρίτιμο στο 42’. Μέσα σε 2’ τα 2/3 έγιναν 1-0. Και απλά περίμενα να κάνει το θαύμα η Πάκος Φερέιρα. Σχεδόν στο 45’ κι ενώ βλέπω την εξέλιξη του ματς από το λαπτοπ ενός φίλου, νευριασμένος από την «γκίνια» σηκώνομαι να φύγω. «Αν είναι να πιάσω κ…φαρδα τα ματς, ας τα πιάσω όλα τουλάχιστον» είπα όταν έφευγα.
Εκείνη τη στιγμή πετάγεται ένας «εξυπνάκιας» και μου φωνάζει «γκολ». Γυρνάω προφανώς γιατί είχα τσιμπήσει και τον βλέπω να γελάει αφού κατάφερε να με ξεγελάσει. Βοήθεια του (ο κ…φαρδος ρε φίλε) η ειδοποίηση από την εφαρμογή στο κινητό αφού την ίδια στιγμή έβαλε γκολ η Σετούμπαλ για το 2-0. Πίσω έχει η αχλάδα την ουρά όμως. Στο ίδιο λεπτό η Πάκος κερδίζει κόρνερ και σκοράρει, 1-0 στο 45’! Νομίζω ότι έσπασα το ρεκόρ του Μπολτ με το σπριντ που έκανα. Μιλάμε για τρέξιμο, όχι αστεία! Έτρεξα να πάρω αγκαλιά τον «εξυπνάκια» που πάνω στο χαβαλέ του, εμένα πήγε να με στείλει ένα γερό ταμείο!
Στο 2ο ημίχρονο τα πράγματα δεν πήγα πιο εύκολα αφού η Πάκος κατάφερε να φάει 2 γκολ σε 2 λεπτά, να κάνει το ματς 1-2 και να καταφέρω να αλλάξω 10 χρώματα σε 10 λεπτά. Στο άλλο ματς, και ενώ τα άλλα 3 είχαν πάρει το δρόμο τους, η Εστορίλ έβαλε γκολ στο 76’. Η απόλυτη ξενέρα! Η μόνη μου ελπίδα ήταν ότι σε μια μέρα που όλα μου πάνε τόσο καλά δεν μπορεί να μου στραβώσει αυτό! Και όντως, όπως έπιασα τα υπόλοιπα 3, έτσι έπρεπε να πιάσω κι αυτό. Με γκολ στο 91’! Στο 91’!
Αυτή ήταν λοιπόν η μέρα που η τύχη αποφάσισε να με ευνοήσει. Τι να με ευνοήσει δηλαδή. «Κοιμήθηκε ο Θεός» που λένε.