Είμαι να σκάσω από χθες το βράδυ. Πίστευα πάρα πολύ στην πρόκριση των Η.Π.Α. και έμεινα συγκεντρωμένος σε αυτή μου την επιλογή ως το τέλος. Δεν είχα παίξει τίποτα μέχρι το ξεκίνημα, αλλά όταν στο 70′ είδα στο live της Stoiximan απόδοση 10,00 για το διπλό της team USA, δεν άντεξα κι έσπρωξα ένα 50άρι. Κι όσο το Βέλγιο πίεζε και έχανε ευκαιρίες, τόσο πιο πολύ πίστευα στο διπλό. Πρώτος που με πούλησε ήταν ο Βοντολόφσκι. Στο 93′, μόνος του με τον Κουρτουά, απλά έπρεπε να ακουμπήσει την μπάλα αξιοπρεπώς για να την στείλει μέσα. Αλλά ο τσουρουκάς, έκανε στραβοκλωτσιά, θυμίζοντας κάτι παιχτάκια που παίζαμε μικροί μπάλα και τους βάζαμε τερματοφύλακες γιατί μόνο για εκεί έκαναν. Όμως, δεν τα παράτησα, σαν γνήσιος παίκτης που είμαι, “έπρεπε” να παίξω κι άλλα. Περίμενα λίγο και με το που κάνει το 2-0 το Βέλγιο, βλέπω απόδοση 53,00 για την πρόκριση της USA. Βάζω ένα τριανταράκι. Δυο λεπτά αργότερα, η Αμερική κάνει το 2-1 και μέσα σε πέντε λεπτά χάνει δυο κλασικές ευκαιρίες για να ισοφαρίσει. Ούτε ο Τζόουνς όμως, αλλά ούτε και ο Ντέμπσι δεν με πλήρωσαν, γαμώ το κέρατό μου. Βάλτο ρε παικταρά να μας στείλεις διακοπές. Δεν θα μου πεφταν άσχημα τα χίλια πεντακό. Πάντως, σαν γνήσιος τζογαδόρος, ένιωσα την κλασική ηδονή της χασούρας. Και περιμένω να βρω την καινούρια ευκαιρία!
Θα σκάσω. Γιατί ρε Ντέμπσι;
