Μεταφερόμαστε στο 1960. Τότε που ο Λουίτζι Μερόνι, ένα από τα σπουδαιότερα ταλέντα στην ιστορία του ιταλικού ποδοσφαίρου δοκιμάζεται στην Κόμο σε ηλικία 17 ετών. Η οικογένειά του ζούσε εκεί και έτσι ήταν εύκολο να ξεκινήσει από την ομάδα της πόλης του την καριέρα του. Πραγματικά έβγαζε μάτια με τις ντρίπλες και τα θεαματικά γκολ που έβαζε, αν και πιτσιρικάς.
Το 1962 πηγαίνει στην Τζένοα όπου έμεινε δυο χρόνια εντυπωσιάζοντας τους πάντες. Τότε τον βλέπει ο πρόεδρος της Τορίνο, Ορφέο Πιανέλι και θέλει σαν τρελός να τον πάρει στην ομάδα. Τελικά τα καταφέρνει και το 1965 με αυτόν μπροστάρη η Γκρανάτα καταλήγει στην ψηλότερη θέση της ιστορίας της μέχρι τότε, την τρίτη.
Το 1967 ο πρόεδρος της Γιουβέντους, μισητής αντιπάλου της Τορίνο, Τζάνι Ανιέλι θέλει δίνει στον Μερόνι 750 εκατ.λιρέτες για να τον φέρει στη Μεγάλη Κυρία. Ο πρόεδρος της Τορίνο δέχεται την πρόταση και τότε γίνεται ο κακός χαμός με τους φανατικούς της ομάδας, οι οποίοι τα βάζουν μαζί του και σηκώνουν όλη την πόλη στο πόδι. Τελικά για να ηρεμήσουν τα πνεύματα χαλάει η μεταγραφή. Ετσι ο Μερόνι συνεχίζει να αγωνίζεται στην Τορίνο και τη νέα σεζόν μέχρι την μεγάλη τραγωδία.
Μετά από ένα νικηφόρο 4-2 κόντρα στη Σαμπντόρια βγαίνει με έναν συμπαίκτη του έξω και στην προσπάθεια να περάσει τον δρόμο τον χτυπάει ένα αμάξι και τον πετάει πάνω στις ρόδες μια μοτοσυκλέτας με αποτέλεσμα να χάσει τη ζωή του μόλις στα 24 του χρόνια. Ο οδηγός του αυτοκινήτου λεγόταν Ατίλιο Ρομέρο και ήταν 19 ετών τότε. Φανατικός οπαδός της Τορίνο που λάτρευε τον Μερόνι.
Το απίστευτο του πράγματος δεν είναι όμως αυτό. Ο συγκεκριμένος οπαδός μετά από 33 χρόνια, το 2000, γίνεται πρόεδρος της Τορίνο και με το που αναλαμβάνει έρχεται στην επιφάνεια και πάλι το συγκεκριμένο περιστατικό, με την οικογένεια του Μερόνι να υποστηρίζει πως ποτέ ο Ρομέρο δεν τους πήρε ούτε ένα τηλέφωνο για να ζητήσει συγνώμη για ότι είχε προκαλέσει. Αυτομάτως ενώ μέχρι τότε η ομάδα έστελνε κάθε χρόνο στεφάνι στην οικογένεια, σταματάει να στέλνει.
Το αποτέλεσμα ήταν πως υπό την προεδρία του Ατίλιο Ρομέρο η Τορίνο χρεοκόπησε και έκανε αρκετά χρόνια για να σταθεί εκ νέου στα πόδια της. Απίστευτο κι όπως αληθινό το περιστατικό, που δείχνει ξεκάθαρα πως τίποτα σε αυτόν τον κόσμο δεν είναι τυχαίο…