Ο τρίτος όμιλος της εθνικής έχει ιδιαίτερη σημασία για τους Έλληνες, καθώς συμμετέχει η εθνική ομάδα της χώρας μας. Είναι ένα γκρουπ χωρίς το μεγάλο φαβορί, καθώς και οι τέσσερις έχουν πολλές πιθανότητες να περάσουν στην επόμενη φάση. Τέσσερις εντελώς διαφορετικές σχολές ποδοσφαίρου. Η Λατινική με την Κολομβία, η ασιατική με την Ιαπωνία, η αφρικανική με την Ακτή Ελεφαντοστού και η μεσογειακή με την Ελλάδα.
Ελλάδα:
Με όση αντικειμενικότητα μπορώ να έχω, ως φανατικός οπαδός της, θα προσπαθήσω να αναλύσω την εθνική Ελλάδας. Δεν μου αρέσει ως ομάδα, τουλάχιστον με αυτούς που προορίζονται για βασικοί από τον Φερνάντο Σάντος. Το καλό είναι βέβαια, οτι ποτέ δεν μου άρεσε η Ελλάδα, αλλά την τελευταία δεκαετία έχει επιτυχίες παντού. Αυτή η ομάδα έχει χαρακτήρα νικητή, πολύ σοβαρό προπονητή και εξαιρετικά έμπειρους παίκτες. Όσο για τις επιλογές του Σάντος, εκτιμώ πως έκανε ότι καλύτερο μπορούσε. Άλλωστε, πάντα καλύτερος παίκτης για τον κόσμο είναι αυτός που δεν παίζει. Ίσως θα μπορούσε να είναι ο Αθανασιάδης στην αποστολή, αλλά δύσκολα θα έμενε έξω ο Γκέκας, από τη στιγμή που έχει βοηθήσει πολύ αυτή την ομάδα και έκανε και καλή χρονιά στην Τουρκία. Η ομάδα είναι πάρα πολύ δυνατή στην άμυνα, αφού οι Καρνέζης, Παπασταθόπουλος, Μανωλάς, Μόρας, Χολέμπας, Βύντρα και Τοροσίδης είναι ιδιαίτερα αξιόπιστοι. Βέβαια, από αυτούς θα παίξουν μόνο οι πέντε βασικοί. Λογικά θα μείνουν έξω οι Μόρας και Βύντρα, αν και έκαναν εκπληκτικές χρονιές σε Ιταλία και Ισπανία αντίστοιχα, ενώ στα φιλικά εμφανίστηκαν πολύ κεφάτοι. Στην επίθεση, επίσης δεν έχουμε πρόβλημα, αφού αν είναι καλά ο Μήτρογλου, τότε μπορούμε να σκοράρουμε εύκολα. Οι Σαμαράς και Σαλπιγγίδης ή Φετφατζίδης, θα βοηθήσουν από τα πλάγια. Το πρόβλημα είναι στο κέντρο. Για μένα είναι “λίγοι” οι Μανιάτης και Τζιώλης, ενώ ο Κατσουράνης είναι σε πραγματικά άθλια κατάσταση. Ελπίζω να ξεκουράστηκε σε σχέση με το τέλος του πρωταθλήματος, γιατί αλλιώς θα έχουμε πρόβλημα. Ο Καραγκούνης είναι μια χαρά για ένα εξηντάλεπτο, ενώ είμαι σίγουρος πως οι Ταχτσίδης και Κονέ μπορούν να βοηθήσουν πάρα πολύ αν τους εμπιστευτεί ο Σάντος. Εξαιρετικός ήταν ο Λάζαρος Χριστοδουλόπουλος στο φιλικό με την Νιγηρία και σίγουρα είναι η πρώτη εναλλακτική λύση για την επίθεση. Η Ελλάδα θα πρέπει να παίξει αμυντικά, όπως ακριβώς ξέρει και μπορεί. Για να σκοράρει, θα πρέπει να βρεθούν σε καλή μέρα οι ακραίοι μπακ, Χολέμπας και Τοροσίδης, οι οποίοι μπορούν να ανεβαίνουν και να γίνονται επικίνδυνοι. Ερωτηματικό είναι και ο Μήτρογλου, ο οποίος δείχνει βαρύς κι ανέτοιμος. Αλλά το κίνητρο του αγώνα, μπορεί από μόνο του να τον ανεβάσει.
Το ρόστερ της Ελλάδας.
Ο Σάντος αναμένεται να βασιστεί στην ενδεκάδα που τον έφερε ως εδώ και κατά τη γνώμη μου καλά θα κάνει, αφού βαδίζει στο δρόμο του Ρεχάγκελ. Ο Καρνέζης θα είναι κάτω από τα δοκάρια, ο Τοροσίδης δεξί μπακ, ο Χολέμπας αριστερό μπακ, οι Μανωλάς και Παπασταθόπουλος στο κέντρο της άμυνας, ο Τζιώλης αμυντικό χαφ, οι Κατσουράνης και Μανιάτης εσωτερικοί χαφ, οι Σαμαράς και Σαλπιγγίδης αριστερά και δεξιά αντίστοιχα, πίσω από τον Μήτρογλου. Οι θέση που παίζεται ακόμη είναι αυτή του Σαλπιγγίδη, καθώς ο Πορτογάλος σκέφτεται και τον εκπληκτικό στα φιλικά, Γιάννη Φετφατζίδη.
Σε έξι αγώνες σε παγκόσμιο κύπελλο, η Ελλάδα μετράει μία νίκη και πέντε ήττες. Γκολ υπέρ δύο και γκολ κατά 15. Σε δύο συμμετοχές σε Μουντιάλ, δεν έχει καταφέρει να περάσει τους ομίλους.
Κολομβία:
Χωρίς τον Φαλκάο, αλλά με παικταράδες στο ρόστερ της, η Κολομβία δεν στοχεύει μόνο στην πρόκριση στην επόμενη φάση, αλλά πολύ ψηλότερα. Ο Χοσέ Πέκερμαν έχει δημιουργήσει ένα σύνολο που παίζει γρήγορα με την μπάλα, έχει στιγμές ποδοσφαιρικής μαγείας και πραγματικά επιτίθεται μαζικά. Βέβαια, πάντα προσέχει στην άμυνα και δεν είναι τυχαίο πως είχε το καλύτερο παθητικό από όλες τις ομάδες στα προκριματικά της Λατινικής Αμερικής. Είναι ομάδα προπονητή, καθώς το σύστημα που θέλει ο Πέκερμαν, εφαρμόζεται κατά γράμμα από τους ποδοσφαιριστές του. Το ευχάριστο σε σχέση με τον δυσάρεστο τραυματισμό του Φαλκάο, είναι πως στην Κολομβία δεν θα λείψει ο καλός σέντερ φορ. Υπάρχουν οι Μαρτίνεζ, Ράμος, Ιμπάρμπο, Γκουτιέρες και Μπάκα, με τον καθέναν από αυτούς να μπορεί εύκολα να αγωνιστεί βασικός στο Μουντιάλ. Και στο κέντρο όμως, έχουν παικταράδες, όπως οι Κουαδράδο, Γκουαρίν, Ραμίρες, Σάντσεζ, Αγιλάρ κ.α. Η άμυνα έχει ως μεγάλο αστέρι τον Σαπάτα της Μίλαν και δίπλα του τον έμπειρο Μάριο Γέπες.
Το ρόστερ της Κολομβίας
Η βασική ενδεκάδα που έχει στο μυαλό του ο Πέκερμαν, περιλαμβάνει τον Οσπίνα κάτω από τα δοκάρια, τους Σούνιγα, Σαπάτα, Γέπες, Αρμέρο στην άμυνα, τους Σάντσεζ, Κουαδράδο και Ραμίρες στο κέντρο, τον Ροδρίγκεζ σε επιτελικό ρόλο και τους Γκουτιέρες και Μαρτίνεζ στην επίθεση.
Σε 13 αγώνες στο Μουντιάλ, η Κολομβία μετράει τρεις νίκες, δύο ισοπαλίες και οκτώ ήττες. Ενεργητικό δεκατεσσάρων γκολ και παθητικό 23 γκολ. Μοναδική φορά που έχει περάσει τους ομίλους ήταν στο Μουντιάλ του 1990, όταν έφτασε στους 16.
Ακτή Ελεφαντοστού:
Η Ακτή είναι σαφώς η πιο ταλαντούχα ομάδα της Αφρικής. Διαθέτει παίκτες που πρωταγωνιστούν στα μεγάλα ευρωπαϊκή πρωταθλήματα και για πολλούς από αυτούς είναι η τελευταία τους ευκαιρία να έχουν μια διάκριση σε εθνικό επίπεδο. Δεν είναι τυχαίο, πως παρά το μεγάλο ταλέντο των παικτών, οι “ελέφαντες” δεν έχουν κάνει ποτέ κάτι καλό σε ένα Μουντιάλ. Ίσως, γιατί ποτέ δεν είναι αυτό που λέμε “ομάδα”. Αυτό καλείται να το αλλάξει ο προπονητής της, Λαμουσί, ο οποίος δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο προπονητικά, όμως είναι πολύ σημαντικό οτι έχει καλές σχέσεις με τα μεγάλα αστέρια και υπάρχει καλό κλίμα στα αποδυτήρια, γεγονός πολύ σπάνιο για την συγκεκριμένη ομάδα. Πάντως, στον όμιλο που κληρώθηκε, είναι σαφώς η πιο ταλαντούχα ομάδα, αλλά σίγουρα το άκρως επιθετικό της στυλ δεν ταιριάζει με τους αντιπάλους της. Στην επίθεση, το βάρος θα σηκώσει ο 36χρονος Ντιντιέ Ντρογκμπά, που όμως είναι σε καλή κατάσταση. Πρώτη εναλλακτική λύση ο εκπληκτικός Μπονί, της Σουόνσι. Φυσικά, θα έχει δίπλα του, τους Καλού και Ζερβίνιο, οι οποίοι είναι εξαιρετικοί. Στο κέντρο, δεσπόζει η μορφή του Γιάγια Τουρέ, ενώ στην άμυνα υπάρχουν οι Κόλο Τουρέ και Ζοκορά.
Το ρόστερ της Ακτής Ελεφαντοστού.
Ο Λαμουσί θα παίξει με όλα του τα βαριά χαρτιά και λογικά δεν θα κάνει εκπλήξεις στην ενδεκάδα. Ο Μπαρί της Λόκερεν θα παίξει στο τέρμα, οι Οριέρ, Κόλο Τουρέ, Ζοκορά και Μποκά θα είναι στην άμυνα (από δεξιά προς τα αριστερά), οι Γκραντέλ και Τιοτέ θα είναι τα δύο αμυντικά χαφ, οι Καλού, Γιάγια Τουρέ και Ζερβίνιο στο κέντρο και ο Ντρογκμπά μοναδικός προωθημένος.
Σε έξι αγώνες στο Μουντιάλ, μετράει δύο νίκες, μία ισοπαλία και τρεις ήττες. Γκολ υπέρ εννέα και γκολ κατά επίσης εννέα. Στα δύο τελευταία Μουντιάλ, που είναι και τα μοναδικά που συμμετείχε, δεν κατάφερε να περάσει τον όμιλο.
Ιαπωνία:
Η καλύτερη εκπρόσωπος της Ασίας στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο, είναι η Ιαπωνία. Έχει παίκτες που ξέρουν μπάλα, έχουν πολλές εμπειρίες από τα μεγάλα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα και στηρίζεται στο ατέλειωτο τρέξιμο και τους αυτοματισμούς. Πραγματικά, όποιος προσπαθήσει να τρέξει κόντρα στους Ιάπωνες, είναι χαμένος από χέρι. Θα πεθάνει στην κούραση και οι Ασιάτες θα παίζουν μόνοι τους. Ο Τζακερόνι ακολουθεί ευλαβικά το σύστημα 4-4-1-1 και ποτέ δεν σκέφτεται να το αλλάξει, ανεξαρτήτως αντιπάλου και εξέλιξης του αγώνα. Σχεδόν σε όλα της τα παιχνίδια έχει την κατοχή της μπάλας και δεν φοβάται να παίξει με αυτόν τον τρόπο, καθώς οι ποδοσφαιριστές της ξέρουν μπάλα. Δεν της αρέσει ο “κλεφτοπόλεμος”. Έξι από τους καλύτερους παίκτες της ομάδας παίζουν στην Μπουντεσλίγκα, ενώ τα δύο αστέρια είναι οι Χόντα και Καγκάβα, που αγωνίζονται στην Μίλαν και την Γιουνάιτεντ αντίστοιχα. Βαρύ πυροβολικό είναι ο Οκαζάκι, ο οποίος προέρχεται από εξαιρετική χρονιά με την Μάιντς. Οι Χασέμπε και Ουτσίντα είναι επίσης παίκτες παγκόσμιας κλάσης. Για να κερδίσει κάποιος την Ιαπωνία θα πρέπει να την πάει στην δύναμη και να τους αιφνιδιάσει. Επίσης, έχουν πρόβλημα στις στημένες φάσεις, λόγω ύψους.
Το ρόστερ της Ιαπωνίας.
Ο Τζακερόνι αναμένεται να ξεκινήσει με τον Καβασίμα στο τέρμα, τους Ουτσίντα, Γιοσίντα, Μορισίζε, Κόνο στην άμυνα, τους Κιγιοτάκε, Χασέμπε, Γιαμαγκούτσι και Καγκάβα στο κέντρο, τον Χόντα επιτελικό χαφ και τον Οκαζάκι στην κορυφή της επίθεσης.
Σε 14 αγώνες στο Μουντιάλ, η Ιαπωνία έχει τέσσερις νίκες, τρεις ισοπαλίες και επτά ήττες, με 12 γκολ υπέρ και 16 κατά. Τέσσερις συμμετοχές έχει σε παγκόσμια κύπελλα, από το 1998 έως σήμερα. Δύο φορές πέρασε την φάση των ομίλων, το 2002 και το 2010, όταν και αποκλείστηκε στην φάση των 16.
Προτάσεις:
Σε αυτό τον όμιλο θα αφήσω κατά μέρος τα στοιχήματα για πρόκριση. Είδα όμως μια επιλογή που μου άρεσε αρκετά. Κι αυτή είναι το να πετύχει η Ακτή Ελεφαντοστού, τα περισσότερα τέρματα σε αυτό τον όμιλο. Ακόμη κι αν αποκλειστεί, η Ακτή μπορεί να σκοράρει, έχει πολύ ποιοτικούς παίκτες και το 4,00 είναι μια χαρά.
Μου αρέσει το 10,00 για το ενδεχόμενο να είναι πρώτος σκόρερ ο Ζερβίνιο. Έχει κάνει καταπληκτική χρονιά με την Ρόμα, τελειώνει καλά τις φάσεις και θα έχει πολλές ευκαιρίες.
Θα ποντάρω και στο 6,50 για το να βγει πρώτος σκόρερ της Ιαπωνίας στην διοργάνωση ο Χόντα. Ο συγκεκριμένος θα εκτελεί και τα στημένα της Ιαπωνίας και αυτό έχει μεγάλη σημασία.
Στην Ελλάδα, θα προτείνω για πρώτο σκόρερ τον Σαμαρά, με απόδοση 9,00. Ο Μήτρογλου είναι σε κακή κατάσταση, ο Σαλπιγγίδης θα μοιραστεί τον χρόνο συμμετοχής με τον Φετφατζίδη και πιστεύω πως ο πρώην άσος της Σέλτικ έχει πολλές πιθανότητες να βγει πρώτος σκόρερ της εθνικής.