Το 16ο Παγκόσμιο Κύπελλο της ιστορίας διεξήχθη στην Γαλλία από τις 10/6 έως τις 12/7 του 1998. Η εκπληκτική ομάδα της Γαλλίας πήρε το τρόπαιο, επικρατώντας της Βραζιλίας με 3-0 στον τελικό. Ο τελικός διεξήχθη στο Σαντ Ντε Φρανς, μπροστά στο 80.000 θεατές, αποτελώντας και το ρεκόρ προσέλευσης στην διοργάνωση. Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης ήταν ο Νταβόρ Σούκερ με 6 τέρματα. Αξίζει να σημειώσουμε πως νεότερος παίκτης που πήρε μέρος ήταν ο Σαμουέλ Ετό, όντας 17 ετών. Η καλύτερη δεκαεξάδα, σύμφωνα με την FIFA, αποτελείται από τους: Μπαρτέζ, Σιλαβέρτ, Ρομπέρτο Κάρλος, Ντεσαγί, Τιράμ, Φρανκ Ντε Μπουρ, Κάρλος Γκαμάρα, Ντούνγκα, Ριβάλντο, Μίκαελ Λάουντρουπ, Ζινεντίν Ζιντάν, Ντάβιτς, Ρονάλντο, Σούκερ, Μπρίαν Λάουντρουπ και Ντένις Μπέργκαμπ. Καινοτομία ήταν ο θεσμός του “χρυσού γκολ”. Αυτό σήμαινε πως όποια ομάδα θα σκόραρε στην παράταση, θα έπαιρνε και τη νίκη.
Δες τις αποδόσεις για το νικητή του Μουντιάλ της Ρωσίας.
Τα 10 γήπεδα που φιλοξένησαν τους αγώνες ήταν τα εξής: Σταντ Ντε Φρανς, Βελοντρόμ, Παρκ Ντε Πρενς, Φελίξ Μπολάρ, Ζερλάν, Ντε Μποζουάρ, Σταντ Ντε Τουλούζ, Ζοφρουά Γκισάρ, Παρκ Λεσκύρ, Ντε Λα Μοσσόν.
Για πρώτη φορά στην ιστορία, έλαβαν μέρος 32 ομάδες. Στην πρώτη φάση είχαμε οκτώ ομίλους των τεσσάρων ομάδων:
Α’ Όμιλος: Βραζιλία 6, Νορβηγία 5, Μαρόκο 4, Σκωτία 1.
Β’ Όμιλος: Ιταλία 7, Χιλή 3, Αυστρία 2, Καμερούν 2.
Γ’ Όμιλος: Γαλλία 9, Δανία 4, Νότια Αφρική 2, Σαουδική Αραβία 1.
Δ΄ Όμιλος: Νιγηρία 6, Παραγουάη 5, Ισπανία 4, Βουλγαρία 1.
Ε’ Όμιλος: Ολλανδία 5, Μεξικό 5, Βέλγιο 3, Νότια Κορέα 1.
ΣΤ’ Όμιλος: Γερμανία 7, Γιουγκοσλαβία 7, Ιράν 3, Η.Π.Α. 0.
Ζ’ Όμιλος: Ρουμανία 7, Αγγλία 6, Κολομβία 3, Τυνησία 1.
Η’ Όμιλος: Αργεντινή 9, Κροατία 6, Τζαμάικα 3, Ιαπωνία 0.
Η φάση των 16:
Βραζιλία – Χιλή 4-1
Νιγηρία – Δανία 1-4
Ολλανδία – Γιουγκοσλαβία 2-1
Αργεντινή – Αγγλία 2-2 (4-3 στα πέναλτι)
Ιταλία – Νορβηγία 1-0
Γαλλία – Παραγουάη 1-0 (παράταση)
Γερμανία – Μεξικό 2-1
Ρουμανία – Κροατία 0-1
Στα προημιτελικά:
Βραζιλία – Δανία 3-2
Ολλανδία – Αργεντινή 2-1
Ιταλία – Γαλλία 0-0 (3-4 στα πέναλτι)
Γερμανία – Βραζιλία 0-3
Στα ημιτελικά:
Βραζιλία – Ολλανδία 1-1 (4-2 στα πέναλτι)
Γαλλία – Κροατία 2-1
Στο μικρό τελικό:
Ολλανδία – Κροατία 1-2
Στον τελικό:
Βραζιλία – Γαλλία 0-3 (Ζιντάν 27′ + 46′, Πετί 93′)
Με τον Ρονάλντο εμφανώς ανέτοιμο λόγω τραυματισμού, η Βραζιλία κατέβηκε στον τελικό ως φαβορί κόντρα στην Γαλλία. Όμως, από την αρχή φάνηκε πως τα πράγματα δεν θα ήταν εύκολα για την “σελεσάο”. Οι Γάλλοι πίεζαν συνεχώς και έχασαν δύο ευκαιρίες με τον Γκιβάρς στο ξεκίνημα. Στο 27′, ο Πετί εκτέλεσε ένα κόρνερ και με καρφωτή κεφαλιά του Ζιζού, άνοιξε το σκορ. Κι ενώ οι “τρικολόρ” συνέχιζαν να χάνουν ευκαιρίες, κέρδισαν κόρνερ στην τελευταία φάση του πρώτο ημιχρόνου. Αυτή τη φορά εκτέλεσε ο Τζοργκαέφ και πάλι ο Ζιντάν με κεφαλιά έκανε το 2-0. Ο Ντεσαγί αποβλήθηκε με δεύτερη κίτρινη στα μέσα της επανάληψης και οι Βραζιλιάνοι πίεσαν χωρίς πάντως να χάσουν μεγάλες ευκαιρίες, εκτός από αυτήν του Ντενίλσον, που είχε δοκάρι. Το κερασάκι στην τούρτα έβαλε ο Πετί σε μια ξαφνική αντεπίθεση, “κρεμώντας” τον Ταφαρέλ στις καθυστερήσεις.
Τρομερό παρασκήνιο υπάρχει για την συμμετοχή του Ρονάλντο στον τελικό. Ο Μάριο Ζαγκάλο, τεχνικός των Βραζιλιάνων, άφησε εκτός αποστολής τον Ρομάριο, προφασιζόμενος τραυματισμό του τελευταίου. Φυσικά, κάτι τέτοιο δεν υφίστατο, αλλά ο Ζαγκάλο και ο Ζίκο (στο τεχνικό τιμ) δεν είχαν καλές σχέσεις με τον Ρομάριο. Έτσι, ουσιαστικά ο μοναδικός αξιόπιστος καθαρός επιθετικός της Βραζιλίας ήταν το “φαινόμενο”. Πριν τον αγώνα, ο Ρονάλντο έπαθε κρίση επιληψίας στο δωμάτιό του. Ο συγκάτοικός του, Ρομπέρτο Κάρλος, βγήκε στους διαδρόμους του ξενοδοχείου και φώναζε: “Ο Ρονάλντο πεθαίνει. Εντμούντο, Ντορίβα, τρέξτε σας παρακαλώ!”. “Το δωμάτιο που μοιραζόμουν με τον Ντορίβα ήταν δίπλα από αυτό του Ρονάλντο. Έτρεξα και είδα το Ρονάλντο σε τρομακτική κατάσταση. Έτρεμε, χτυπούσε τα χέρια του με τα πόδια του και έβγαζε αφρούς από το στόμα. Έκανε έναν παράξενο ήχο, σαν να ήθελε να αναπνεύσει, αλλά να μην μπορεί. Έτρεξα στο διάδρομο κι έπεσα πάνω στο Σέζαρ Σαμπάιο, που πήγαινε στο δωμάτιό του. Πήγαμε μέσα, ο Σαμπάιο τον έπιασε γερά και του κράτησε τη γλώσσα. Μετά από ένα δευτερόλεπτο ήρθαν οι γιατροί”, τόνισε ο Εντμούντο. Ο Ρονάλντο για δύο ώρες λιποθυμούσε συνεχώς και ήταν εμφανές οτι δεν μπορούσε να παίξει στον τελικό. Τελικά, παρότι ο Ζαγκάλο είχε δηλώσει τον Εντμούντο για βασικό, το άλλαξε τελευταία στιγμή και ο Ρονάλντο έπαιξε. “Κάθε φορά που του δίναμε τη μπάλα ή τον βλέπαμε στο γήπεδο, φοβόμασταν για τη ζωή του. Δεν γινόταν να τον έχουμε στο μυαλό μας όλη την ώρα. Υπήρχε ένα γενικό αίσθημα πανικού”, είπε ο Σέζαρ Σαμπάιο. “Είχα έναν τρομερό φόβο. Έχασα το Παγκόσμιο Κύπελλο, αλλά κέρδισα ένα άλλο κύπελλο, αυτό της ζωής. Δεν θυμάμαι τι έγινε, αλλά πήγα να κοιμηθώ και, όπως μου είπε ο γιατρός, έπαθα επιληπτική κρίση για 30 με 40 δευτερόλεπτα. Μετά ξύπνησα και πονούσα παντού, αλλά με το πέρασμα του χρόνου ο πόνος μειωνόταν. Ηρέμησα λίγο κι αποφάσισα να παίξω και να βοηθήσω την ομάδα”, τόνισε ο ίδιος ο παίκτης. Κάποιοι είπαν πως η Nike του είχε κάνει συμβόλαιο που τον υποχρέωνε να αγωνιστεί στον τελικό του Μουντιάλ, όμως, κάτι τέτοιο δεν ισχύει.
Πολύ ενδιαφέρουσα είναι η αντιμετώπιση των Άγγλων οπαδών, αλλά και του αγγλικού Τύπου, στο πρόσωπο του Ντέιβιντ Μπέκαμ, μετά την ήττα από την Αργεντινή με 4-3 στα πέναλτι. Ο Μπέκαμ κλώτσησε τον Σιμεόνε σε μια αψυχολόγητη ενέργεια και αποβλήθηκε από τον διαιτητή, αφήνοντας την Αγγλία με 10 παίκτες. Η Daily Mirror σχολίαζε: “ο Μπέκαμ μας κατέστρεψε” και για τίτλο είχε: “10 ηρωικά λιοντάρια κι ένα ανόητο παιδί” . Η Daily Mail έγραψε: “μία τρελή στιγμή μας στέρησε τις ελπίδες για το Παγκόσμιο Κύπελλο¨, ενώ ο Independent τόνισε: “Η πτώση του Μπέκαμ: ήρωας και ένοχος στις ημέρες μας”. Στην επιστροφή της ομάδας στην Αγγλία, οι φίλαθλοι τον αντιμετώπισαν εχθρικά. Στο ματς της Γιουνάιτεντ με την Γουέστ Χαμ, 10.000 οπαδοί των ¨σφυριών” σήκωσαν κόκκινες κάρτες που έγραφαν “προδότης του έθνους”. “Μου πήρε πολλούς μήνες να το ξεπεράσω. Δεν μπορούσα να καταλάβω το βαθμό της επιθετικότητας του κόσμου. Οι προσβολές ήταν αδιανόητες, πολύ άσχημες. Ήταν η χειρότερη στιγμή της καριέρας μου”, δήλωσε ο Άγγλος μέσος.