Στην Αργεντινή, από την 1η έως την 25η Ιουνίου του 1978 διεξήχθη το 11ο Παγκόσμιο Κύπελλο. Μεγάλη νικήτρια ήταν η διοργανώτρια, με μεγάλο πρωταγωνιστή τον Αρντίλλες, αλλά και έκτροπα λόγω του δικτατορικού καθεστώτος της χώρας. Μεγάλες απουσίες ήταν αυτές της Αγγλίας, της Σοβιετικής Ένωσης, της Γιουγκοσλαβίας καθώς και της πρωταθλήτριας Ευρώπης Τσεχοσλοβακίας. Σε έξι γήπεδα έγιναν όλοι οι αγώνες: Στα Μονουμεντάλ και Χοσέ Αμαλφιτάνι του Μπουένος Άϊρες, στο Κόρδομπα της Κόρδομπα, στο Χοσέ Μαρία Μινέλλα της Λα Πλάτα, στο Χιγάντε ντε Αρρογίτο του Ροζάριο και στο Θιουδάδ ντε Μεντόσα της Μεντόσα. Στον τελικό επικράτησε η Αργεντινή με 3-1 της Ολλανδίας. Διεξήχθη στο Μονουμεντάλ μπροστά σε 71.483 θεατές. Πάντως, το ρεκόρ προσέλευσης έγινε στον πρώτο αγώνα της Αργεντινής στην διοργάνωση κόντρα στην Ουγγαρία, όπου είχαμε 71.615 θεατές. Πρώτος σκόρερ ήταν ο Κέμπες με 6 τέρματα.
Το σύστημα διεξαγωγής ήταν ίδιο με της προηγούμενης διοργάνωσης. Δηλαδή δύο φάσεις ομίλων. Στην πρώτη φάση είχαμε τέσσερις ομίλους με τέσσερις ομάδες η καθεμιά:
Α’ Όμιλος: Ιταλία 6, Αργεντινή 4, Γαλλία 2, Ουγγαρία 0.
Β’ Όμιλος: Πολωνία 5, Δυτική Γερμανία 4, Τυνησία 3, Μεξικό 0.
Γ’ Όμιλος: Αυστρία 4, Βραζιλία 4, Ισπανία 3, Σουηδία 1.
Δ’ Όμιλος: Περού 5, Ολλανδία 3, Σκωτία 3, Ιράν 1.
Στην δεύτερη φάση:
Α’ Όμιλος: Ολλανδία 5, Ιταλία 3, Δυτική Γερμανία 2, Αυστρία 2.
Β’ Όμιλος: Αργεντινή 5, Βραζιλία 5, Πολωνία 2, Περού 0.
Στον μικρό τελικό:
Βραζιλία – Ιταλία 2-1
Τελικός:
Ολλανδία – Αργεντινή 1-3 στην παράταση (Νανίγκα 82′ – Κέμπες 38′,105′, Μπερτόνι 116′)
Στον τελικό αξίζει να σημειώσουμε πως οι Ολλανδοί ήταν το μεγάλο φαβορί, όπως ακριβώς και πριν τέσσερα χρόνια. Βέβαια, χωρίς τον Κρόιφ έχαναν μεγάλο μέρος της δύναμής τους. Οι γηπεδούχοι άργησαν να μπουν στο γήπεδο για να γίνει η σέντρα, θέλοντας με αυτό τον τρόπο να αποπροσανατολίσουν τους “οράνιε”. Η Αργεντινή προηγήθηκε με τον Κέμπες στο 38′. “Ο Λούκε μου έδωσε την μπάλα, μπήκα στην περιοχή, ο τερματοφύλακας έκανε έξοδο και άρχισα να πέφτω. Έκανα μία τελευταία προσπάθεια να αγγίξω την μπάλα και τα κατάφερα. Ήταν γκολ. Ποτέ στη ζωή μου δεν άκουσα παρόμοιο θόρυβο. Το γρασίδι έτρεμε”, δήλωσε ο σκόρερ. Ο Χάπελ βλέποντας την αναποτελεσματικότητα των επιθετικών του, έριξε στο ματς τον Νανίγκα. Αυτός ήταν που ισοφάρισε στο 82′, ενώ οι Ολλανδοί είχαν δοκάρι στο τελευταίο λεπτά της κανονικής διάρκειας, με τον Ρομπ Ρένζενμπρινκ. Στην παράταση οι Ολλανδοί εμφανίστηκαν κουρασμένοι και η Αργεντινή με πολύ πάθος πήρε το ματς.
Στην τελευταία αγωνιστική της δεύτερης φάσης, η Βραζιλία έπαιζε με την Πολωνία και η Αργεντινή με το Περού. Οι Βραζιλιάνοι είχαν το πλεονέκτημα για την πρόκριση στον τελικό, αφού και καλύτερη διαφορά τερμάτων είχαν, αλλά και πιο εύκολο αντίπαλο για να αντιμετωπίσουν. Καταρχήν, οι διοργανωτές όρισαν το ματς της Βραζιλίας για τρεις ώρες νωρίτερα, ώστε να ξέρουν τι χρειάζονται για να προκριθούν. Οι Βραζιλιάνοι κέρδισαν 3-1 την Πολωνία και για να προκριθεί η Αργεντινή, θα έπρεπε να κερδίσει με τέσσερα γκολ διαφορά το Περού. Κάτι τέτοιο ήταν πολύ δύσκολο, καθώς οι Περουβιανοί είχαν ομαδάρα. Η Αργεντινή κέρδισε 6-0 και πολλοί υποστήριξαν πως ο επικεφαλής της οργανωτικής επιτροπής της διοργάνωσης, Τσαρλς Λακόστε δώρισε στην χώρα του Περού, 40.000.000 σημερινών ευρώ, καθώς και 35.000 τόνους σίτου. Το γεγονός επιβεβαίωσε και ο υπουργός οικονομικών της δικτατορίας, Αλεμάρ λέγοντας τα εξής: ” τέτοιες δωρεές δεν είναι αυθόρμητες. Γίνονται μόνο σε περίπτωση σεισμού ή καταστροφής”. Πάντως, γενικότερα υπήρξε εύνοια της Αργεντινής από την αρχή του τουρνουά, με την γηπεδούχο να παίζει συνεχώς βραδινές ώρες ώστε να ξέρει τα αποτελέσματα των αντιπάλων. Αξίζει να σημειώσουμε πως η Βραζιλία έφυγε από την διοργάνωση αήττητη. Θύμισε λίγο το Μουντιάλ του 1934, με τον Μπενίτο Μουσολίνι αρχηγό της Ιταλίας.