Σαράντα τέσσερα χρόνια ήταν αρκετά. Τόσα χρειάστηκε η Ισπανία, μια υπερδύναμη του Ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου για να κάτσει και πάλι στο “θρόνο” της. Το έκανε στο Euro του 1964, το ξαναέκανε στο Euro του 2008! Αυτή ήταν και η πρώτη επιτυχία της καλύτερης ίσως εθνικής ομάδας που είχαμε την τύχη να δούμε. Μιας εθνικής ομάδας που στα επόμενα 4 χρόνια, κατέκτησε ένα Μουντιάλ και ακόμα ένα Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα! Η φουρνιά των Κασίγιας, Ράμος, Αλόνσο, Τσάβι, Ινιέστα, Βίγια, έμελλε να “γαλουχηθεί” σε αυτή την διοργάνωση, στο Euro 2008!
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Η τελική διοργάνωση έλαβε μέρος στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας. Άρχισε στις 7 Ιουνίου του 2008 και ολοκληρώθηκε στις 29 Ιουνίου με το μεγάλο τελικό ανάμεσα στην Ισπανία και την Γερμανία. Το “σκηνικό” το ίδιο. Συμμετείχαν 16 ομάδες. Αυστρία και Ελβετία προκρίθηκαν αυτόματα ως διοργανώτριες και οι υπόλοιπες 14 ομάδες προέκυψαν μέσα από προκριματικούς.
ΚΛΙΚ ΕΔΩ για να στοιχηματίσεις στο Euro 2016.
Η διοργάνωση έγινε στις δυο χώρες που προαναφέραμε. Τέσσερα γήπεδα σε διαφορετικές πόλεις από την Αυστρία και άλλα τόσα από την Ελβετία, ήταν αυτά που φιλοξένησαν τους αγώνες:
1. Έρνστ Χάπελ, 53.295 – Βιέννη
2. Βέρτερσι, 31.957 – Κλάγκενφουρτ
3. Βαλς – Σίχενχαϊμ, 31.020 – Σάλτσμπουργκ
4. Τίβολι – Νόι, 31.600 – Ίνσμπουργκ
5. Σταντ ντε Τζένεβα, 31.228 – Γενεύη
6. Σεν Γιάκομπ Παρκ, 42.000 – Βασιλεία
7. Σταντ ντε Σουίς, 31.907 – Βέρνη
8. Λέτζιγκραουν, 30.000 – Ζυρίχη
Όπως προαναφέραμε μεγάλη νικήτρια της διοργάνωσης αναδείχτηκε η Ισπανία. Στο μεγάλο τελικό κέρδισε τη Γερμανία με 1-0. Η Ισπανία έγινε επίσης η πρώτη χώρα μετά τη Γερμανία το 1996 που κατέκτησε το τρόπαιο αήττητη! Πέτυχε 5 νίκες και 1 ισοπαλία. Μια καθόλα επιβλητική πορεία ως την κατάκτηση του τροπαίου. Πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης αναδείχτηκε ο Νταβίντ Βίγια με 4 γκολ, ενώ πολυτιμότερος παίκτης αναδείχτηκε ο Τσάβι.
Η ευχάριστη έκπληξη της διοργάνωσης δεν ήταν άλλη από τη Ρωσία. Κατάφερε να φτάσει ως τον ημιτελικό (έχασε από την Ισπανία εύκολα) και έκανε μερικές σπουδαίες εμφανίσεις στην διοργάνωση, ως επιστάγασμα της άνθισης του Ρωσικού ποδοσφαίρου τα προηγούμενα χρόνια. Από αυτή την ομάδα, πολλοί παίκτες έχτισαν καριέρες σε μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους μετά την διοργάνωση.
Η Εθνική Ελλάδος, προκρίθηκε στην τελική φάση και πήγε να υπερασπιστεί τον τίτλο που κατέκτησε στο Euro του 2004. Η πορεία της στην διοργάνωση βέβαια δεν ήταν καθόλου επιτυχημένη αφού αποκλείστηκε με 3 ήττες από τους ομίλους. Η μοναδική ομάδα στην διοργάνωση χωρίς βαθμό.
Προκριματική Φάση
Η προκριματική φάση αυτής διοργάνωσης, άλλαξε λίγο σε σχέση με τα προηγούμενα. Λόγω του γεγονότος ότι οι διοργανώτριες ήταν δυο, συνολικά υπήρχαν 14 διαθέσιμες θέσεις για τους υπόλοιπους. Έτσι οι 50 ομάδες, χωρίστηκαν σε επτά γκρουπ. Έξι γκρουπ των 7 ομάδων και ένα γκρουπ των 8 ομάδων. Από τα 7 γκρουπ, οι δυο πρώτοι θα έπαιρναν το εισιτήριο για τα τελικά. Δεν υπήρχαν δηλαδή, πλέι οφ και ειδική βαθμολογία για τις ομάδες που τερμάτιζαν στην 2η θέση.
Η Εθνική Ελλάδος, αγωνίστηκε στον 3ο όμιλο απέναντι στις Τουρκία, Νορβηγία, Βοσνία, Μολδαβία, Ουγγαρία και Μάλτα. Προκρίθηκε ως πρώτη, συγκεντρώνοντας 31 βαθμούς (10-1-1), τους περισσότερους από κάθε άλλη ομάδα στην προκριματική φάση!
Α’ Όμιλος: Πολωνία, Πορτογαλία, Σερβία, Φινλανδία, Βέλγιο, Καζακστάν, Αρμενία, Αζερμπαϊτζάν
Β’ Όμιλος: Ιταλία, Γαλλία, Σκωτία, Ουκρανία, Λιθουανία, Γεωργία, Ν. Φαρόε
Γ’ Όμιλος: Ελλάδα, Τουρκία, Νορβηγία, Βοσνία, Μολδαβία, Ουγγαρία, Μάλτα
Δ’ Όμιλος: Τσεχία, Γερμανία, Ιρλανδία, Σλοβακία, Ουαλία, Κύπρος, Σαν Μαρίνο
Ε’ Όμιλος: Κροατία, Ρωσία, Αγγλία, Ισραήλ, Π.Γ.Δ.Μ., Εσθονία, Ανδόρρα
ΣΤ’ Όμιλος: Ισπανία, Σουηδία, Β. Ιρλανδία, Δανία, Λετονία, Ισλανδία, Λιχνενστάιν
Ζ’ Όμιλος: Ρουμανία, Ολλανδία, Βουλγαρία, Λευκορωσία, Αλβανία, Σλοβενία, Λουξεμβούργο
Υπογραμμισμένα τα ονόματα των ομάδων που προκρίθηκαν από τον κάθε όμιλο.
Τελική Φάση
Η τελική φάση της διοργάνωσης, άρχισε στις 7 Ιουνίου με το παιχνίδι της Ελβετία – Τσεχία (0-1). Οι 16 ομάδες χωρίστηκαν σε 4 όμιλους και οι δυο πρώτες από κάθε όμιλο προκρίθηκαν στην επόμενη φάση.
Η Εθνική Ελλάδος όπως προαναφέραμε, συμμετείχε στο 4ο όμιλο απέναντι στις Ισπανία, Ρωσία, Σουηδία και τερμάτισε 4η με 0 βαθμούς (0-0-3).
Α’ Όμιλος: Πορτογαλία, Τουρκία, Τσεχία, Ελβετία (Προκρίθηκαν Πορτογαλία -1η και Τουρκία -2η)
Β’ Όμιλος: Κροατία, Γερμανία, Αυστρία, Πολωνία (Προκρίθηκαν Κροατία -1η και Γερμανία -2η)
Γ΄Όμιλος: Ολλανδία, Ιταλία, Ρουμανία, Γαλλία (Προκρίθηκαν Ολλανδία -1η και Ιταλία -2η)
Δ’ Όμιλος: Ισπανία, Ρωσία, Σουηδία, Ελλάδα (Προκρίθηκαν Ισπανία -1η και Ρωσία -2η)
Προημιτελικά
Στα προημιτελικά, η Γερμανία προκρίθηκε επί της Πορτογαλίας, η Τουρκία πέρασε στα πέναλτι με την Κροατία, η Ρωσία απέκλεισε στην παράταση επί της Ολλανδίας και η Ισπανία απέκελισε στα πέναλτι την Ιταλία.
Πορτογαλία – Γερμανία 2-3
Κροατία – Τουρκία 1-1 (1-3 στα πέναλτι)
Ολλανδία – Ρωσία 1-1 (1-3 στην παράταση)
Ισπανία – Ιταλία 0-0 (4-2 στα πέναλτι)
Ημιτελικά
Στα ημιτελικά, η Γερμανία κέρδισε σ’ ένα εντυπωσιακό ματς με 3-2 την Τουρκία, χάρη σ’ ένα γκολ του Φίλιπ Λαμ στο 90! Η Ισπανία στον άλλο ημιτελικό, κέρδισε πολύ άνετα με 3-0 την ευχάριστη έκπληξη Ρωσία.
Γερμανία – Τουρκία 3-2 (Στάδιο Σεν Γιάκομπ Παρκ)
Ρωσία – Ισπανία 0-3 (Στάδιο Ερνστ Χάπελ)
Τελικός
Στο μεγάλο τελικό της διοργάνωσης η Ισπανία, κέρδισε τη Γερμανία με 1-0. Η “Φούρια Ρόχα” με το γκολ του Φερνάντο Τόρες κατέκτησε το πολυπόθητο τρόπαιο. Αυτό ήταν ίσως το πιο σημαντικό τρόπαιο για τη “χρυσή γενιά” του Ισπανικού ποδοσφαίρου, αφού τότε κατάφεραν να διώξουν από πάνω τους την ταμπέλα του “Loser” που κουβαλούσαν για πάνω από 4 δεκαετίες! Η ομάδα του Λουίς Αραγονιές ήταν πανάξια πρωταθλήτρια Ευρώπης “ξορκίζοντας τα φαντάσματα του παρελθόντος”, απέναντι μάλιστα στην πιο winner εθνική ομάδα της ηπείρου.
Ισπανία – Γερμανία 1-0 (Στάδιο Ερνστ Χάπελ)