Όταν κοπάσουν οι πανηγυρισμοί στον Ολυμπιακό, από την σχεδόν βέβαιη πρόκριση στον επόμενο γύρο του Τσάμπιονς Λιγκ, σταματήσουν οι υστερικές κραυγές για τον Μπεν, σκόρερ των δυο τερμάτων, θ’ αρχίσει ο προβληματισμός: Κι όταν ο «χρυσοπληρωμένος» Εμενίκε βρεθεί στην επιθυμητή αγωνιστική κατάσταση, θα κάθεται στον πάγκο για να παίζει ο σεμνός και ταπεινός Μπεν; Θα το… δεχτεί αυτό ο Μπεν, μακράν ο καλύτερος παίκτης των φιλικών και του ματς με την Παρτιζάν;
Εύλογα τα ερωτήματα. Τα… αντιστρέφω: Και γιατί να μην παίξουν μαζί στην επίθεση ο Εμενίκε με το Μπεν; Είναι εύκολη η αντίληψη αυτής της προοπτικής, μόνο και μόνο αν ανατρέξεις στην περσινή σεζόν στον Πανιώνιο, όπου ο Μπεν έπαιζε πλάγια και ο Ανσαριφάρντ σέντερ φορ. Λοιπόν; Φυσικά, αν παίξουν μαζί στην επίθεση, τι θ’ απογίνει ο Μάριν, ο Καρσελά, ο Πάρντο, ο Σεμπά, ο Ελιονούσι και ο Μανθάτης; Αυτόματα, προκύπτουν κι άλλα ερωτηματικά.
Στα μεγάλα ευρωπαϊκά κλαμπ, η πρακτική που ακολουθείται σ’ αυτές τις περιπτώσεις είναι η εξής: όταν μία ομάδα θέλει έναν ποδοσφαιριστή, είθισται ο προπονητής να μιλάει με τον μάνατζέρ του, για που ακριβώς τον θέλει. Άλλος τον προορίζει για βασικό. Άλλος γι αναπληρωματικό. Ο κάθε παίκτης γνωρίζει εκ των προτέρων τι ακριβώς πάει να κάνει σε μια ομάδα. Φυσικά, αν στην προπόνηση – γιατί εκεί όλα φαίνονται – πείσει ο αναπληρωματικός ότι είναι καλύτερος από το βασικό, θα παίξει αυτός. Αν ο προπονητής σέβεται τη δουλειά του.
Κι ο Χάσι, φαίνεται να σέβεται τη δουλειά του, με τους παίκτες που παρέταξε στο Βελιγράδι, ειδικά με τον Μπεν και το Σιώπη. Από εκεί και πέρα, ο κάθε προπονητής προσπαθεί να παρέμβει στην ψυχολογία του κάθε ποδοσφαιριστή, με αίσθημα δικαιοσύνης κι όχι αυταρχικά. Πρέπει να πείσει 23 παίκτες κι αυτό είναι το δύσκολο κομμάτι. Όταν τον Ολυμπιακό περιμένει ένας ολόκληρος μαραθώνιος αν προκριθεί στους ομίλους, όλοι χρειάζονται. Άπαντες. Διότι υπάρχει και το πρωτάθλημα, όπου ΠΑΟΚ και ΑΕΚ βρυχώνται και το κύπελλο, επίσης.
Πάμε πολλά χρόνια πίσω, όταν ο Οτο Ρεχάγκελ ανακοίνωνε την αποστολή της εθνικής για τα τελικά του EURO 2004 στην Πορτογαλία. Ρωτήθηκε στο Ζάππειο, στην συνέντευξη Τύπου: «Τι θα κάνετε με τον Ντέμη Νικολαϊδη και τον Βασίλη Τσιάρτα, που δεν λένε ούτε καλημέρα μεταξύ τους;». Απάντησε με τον όρο … «συναισθηματική νοημοσύνη». Την ένταξη του «εγώ» στο εμείς» σε ελεύθερη μετάφραση. Ήρθε η κούπα στην Πορτογαλία.
Αυτό, ακριβώς, πρέπει να κάνει ο Χάσι με τους παίκτες. Πετυχαίνει, μόνο αν είναι δίκαιος μαζί τους. Να θυμίσω, επίσης, ότι ο προπονητής ΑΕΚ, Μανόλο Χιμένεθ, μετά από ένα νικηφόρο ματς, ζήτησε συγγνώμη από το Γαλανόπουλο γιατί δεν τον είχε χρησιμοποιήσει! Ο Γαλανόπουλος ήταν μακράν ο καλύτερος παίκτης μετά απ αυτό, όταν ο Χιμένεθ τον χρησιμοποιούσε.
Μετά από τόσα χρόνια εμπειρίας στο ποδόσφαιρο, μιλώντας με πολλούς παίκτες, όλοι θεωρούν ότι είναι μακράν οι καλύτεροι στην ομάδα και δεν δέχονται με τίποτα το διπλανό τους. Όλοι, όμως, αναγνωρίζουν το ταλέντο του προπονητή τους, αν αυτό υπάρχει και όλοι υποκλίνονται στην δικαιοκρισία του, αν υπάρχει. Γι αυτό και η δουλειά του προπονητή είναι σύνθετη, αγωνιστική και ψυχολογική. Γι αυτό και παίρνουν ένα σκασμό λεφτά, στο φινάλε…