Φτωχότερος έγινε πριν από 12 χρόνια ο παγκόσμιος αθλητισμός, καθώς το 2006 ίσως ο μεγαλύτερος Ευρωπαίος επιθετικός που έπαιξε ποδόσφαιρο και μία προσωπικότητα που κόσμησε και τα ελληνικά γήπεδα, ο Φέρεντς Πούσκας άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 80 ετών.
Το πραγματικό του όνομα ήταν Φέρεντς Πούρτσελντ, αλλά όταν η οικογένειά του που καταγόταν από τη Γερμανία μετακόμισε στην Ουγγαρία, τότε πήρε και το ουγγρικό όνομα Πούσκας. Το προσωνύμιό του ήταν όλα αυτά τα χρόνια ήταν ο «καλπάζων συνταγματάρχης», μια έμπνευση η οποία δεν ήταν τυχαία. Συγκεκριμένα, ο Πούσκας πρωτόπαιξε ποδόσφαιρο στη Χόνβεντ που ήταν η ομάδα του ουγγρικού στρατού, με τον ίδιο να παίρνει μέχρι και τον βαθμό του συνταγματάρχη, εξ ου και ο χαρακτηρισμός που τον συνόδευε για τόσα χρόνια.
Ο προορισμός του σπουδαίου επιθετικού ήταν να αγωνιστεί μια ζωή στη Χόνβεντ, αλλά σπάνια η ζωή τα φέρνει έτσι ακριβώς όπως μπορεί να τα έχει προγραμματίσει κανείς στο μυαλό του. Ο Πούσκας κατέκτησε πέντε πρωταθλήματα Ουγγαρίας με τη Χόνβεντ και θα μπορούσε να τον πει κανείς σαν τον προγενέστερο των Κριστιάνο Ρονάλντο και Μέσι, αφού οι αριθμοί του ήταν εξωπραγματικοί, όπως ακριβώς δηλαδή χαρακτηρίζονται και αυτοί των «αστεριών» του σήμερα.
Ο απολογισμός του ήταν 352 γκολ σε 341 συμμετοχές, αλλά η καταγραφή σταμάτησε εκεί και όχι για ποδοσφαιρικούς λόγους. Τη σεζόν 1956/57, η ομάδα του αντιμετώπισε για το Κύπελλο Πρωταθλητριών την Αθλέτικ Μπιλμπάο και ο ίδιος ο Φέρεντς Πούσκας δεν ξαναγύρισε πίσω, λόγω της ουγγρικής επανάστασης που μόλις είχε ξεσπάσει. Ο δεύτερος αγώνας πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες, αλλά είχε φτάσει η ώρα για τον ίδιο να ανοίξει τα… φτερά του έστω και στα 31 του.
Τιμωρήθηκε με αποκλεισμό δύο ετών, ακριβώς λόγω της άρνησής του, να ξαναφορέσει τη φανέλα της Χόνβεντ, αλλά τα καλύτερα ήταν μπροστά του, καθώς έπειτα από ενδιαφέρον των Γιουβέντους, Γιουνάιτεντ, Μίλαν κλπ., την υπογραφή του απέσπασε η Ρεάλ Μαδρίτης, αρχίζοντας το 1958 τη δεύτερη θητεία της καριέρας του.
Στους «μερένχες» έμεινε 8 χρόνια και τα πήρε όλα! Αυτός μαζί με Ντι Στέφανο, Χέντο, Κοπά δημιούργησαν μία από τις μεγαλύτερες επιθετικές γραμμές στα χρονικά του ποδοσφαίρου και πήραν 5 πρωταθλήματα Ισπανίας, 3 Κύπελλα Πρωταθλητριών και 1 Διηπειρωτικό. Το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας τον βρήκε με 512 γκολ σε 528 αγώνες πρωταθλήματος, ενώ συνολικά σε 716 συμμετοχές, 704 γκολ.
Έγινε προπονητής και η μεγαλύτερη επιτυχία του ήρθε στον πάγκο του Παναθηναϊκού, καθώς οδήγησε τους «πράσινους» στον τελικό του Κυπέλλου Πρωταθλητριών το 1971 κόντρα στον μεγάλο Άγιαξ του Γιόχαν Κρόιφ. Στα τέσσερα χρόνια που παρέμεινε στο «τριφύλλι» (1970-74) κέρδισε δύο πρωταθλήματα ενώ στη συνέχεια πέρασε και από την ΑΕΚ (1978-79).
Το 2000 διαγνώσθηκε με Αλτσχάιμερ και τελικά το 2006 έπειτα από νοσηλεία του στο νοσοκομείο για περίπου έναν μήνα, πέθανε από πνευμονία. Την κηδεία του παρακολούθησαν εκατομμύρια συμπατριώτες του και όχι μόνο, πηγαίνοντας για το τελευταίο «αντίο» στον «καλπάζοντα συνταγματάρχη».