Είχαν περάσει αμέτρητα χρόνια πριν από το τελευταίο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας στον στίβο. Ο Κώστας Τσικλητήτας το 1912 στο άθλημα εις μήκος άνευ φοράς ήταν αυτός που είχε φέρει την τελευταία πολύ μεγάλη επιτυχία για τον ελληνικό αθλητισμό και ενδεχομένως κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί ότι το επόμενο θα ερχόταν 80 χρόνια μετά.
Ημερομηνία: 6 Αυγούστου του 1992 η Βούλα Πατουλίδου στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Βαρκελώνης συμμετέχει στον τελικό των 100 μέτρων με εμπόδια και στόχος της Ελληνίδας αθλήτριας, 26 χρονών τότε, ήταν απλά ένα καλό πλασάρισμα και με μία καλή κούρσα ίσως ένα μετάλλιο.
Το μεγάλο φαβορί ήταν η Αμερικανίδα Ντίβερς και στα μέσα της κούρσας φαινόταν ότι πράγματι αυτή θα ήταν η μεγάλη νικήτρια του τελικού. Ωστόσο, στο τελευταίο εμπόδιο, η Ντίβερς σκόνταψε και σωριάστηκε στο έδαφος, με αποτέλεσμα η Βούλα Πατουλίδου που ερχόταν σαν σίφουνας ακριβώς από πίσω της να πάρει την πρώτη θέση και το πρώτο χρυσό μετάλλιο της Ελλάδας έπειτα από 80 χρόνια.
Μάλιστα, πρόκειται για την πρώτη Ελληνίδα Ολυμπιονίκη, ανοίγοντας έτσι το δρόμο και για τις επόμενες επιτυχίες.
Ωστόσο, ιστορία δεν έγραψε μόνο η κούρσα…
Οι δηλώσεις της μετά την κούρσα αποδείκνυαν την… τρέλα και τον ενθουσιασμό των στιγμών, ενώ η ίδια χάρισε μια ιστορική έκφραση: «Για την Ελλάδα ρε γαμώτο θα τρέξω, για κανέναν άλλον».
Αναλυτικά οι δηλώσεις που έκανε μετά την κούρσα:
«Έχω τρελαθεί. Δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω. Απλά μπήκα στον τελικό και το που σκέφτηκα ήταν ότι “Για την Ελλάδα θα τρέξω ρε γαμώτο, για κανέναν άλλο”. Όλα για την Ελλάδα, αξίζει να κάνει κάποιος τα πάντα για αυτήν. Πέτυχα αυτό που κανείς δεν πίστευε, πλην δύο – τριών ανθρώπων. Έλεγα στον εαυτό μου πριν τον τελικό ότι μπορώ να πάρω το χάλκινο μετάλλιο και τελικά πάλεψα και πήρα το χρυσό. Όταν ήρθα στη Βαρκελώνη, βρήκα τους Έλληνες αθλητές με πεσμένο ηθικό, ίσως από την ατυχία του Παπακώστα. Κανείς δεν μου έδωσε σημασία και αυτό με πείσμωσε τρομερά. Νομίζω ότι έκανα τη κούρσα της ζωής μου. Στις προπονήσεις έτρεχα συχνά κοντά στο 12.70 αλλά στους αγώνες δεν μου έβγαινε η επίδοση. Ήρθε την κατάλληλη στιγμή. Τώρα τι να πω, έχω τρελαθεί».