Ηταν απογευματάκι στις 4 Μαΐου του 1949. Το αεροπλάνο G 212 της εταιρίας Avio Linee Italiane πλησίαζε το αεροδρόμιο του Τορίνο. Ο καιρός ήταν ομιχλώδης και συννεφιασμένος. Λάθος προσέγγιση του πιλότου και η κοιλιά του αεροπλάνου χτυπάει στο κτιριακό συγκρότημα της Βασιλικής στο λόφο της Σουπέργκα. Στο αεροπλάνο βρίσκονταν συνολικά 31 άτομα. Τα 18 από αυτά ήταν οι παίκτες της τρομερής, τότε, Τορίνο. Κανείς επιζών.
Ομάδα μοντέλο, την οποία λάτρευαν όλοι οι Ιταλοί, αφού η χώρα τους είχε υποστεί μεγάλες ζημιές μετά τον πόλεμο και η ήττα του σε αυτόν είχε πονέσει πολύ. Η Τορίνο χαρακτηρίστηκε ως η ομάδα-σύμβολο της εποχής. Μεσουρανούσε στο Καμπιονάτο έχοντας κατακτήσει το πρωτάθλημα πριν τον πόλεμο και τα τρία επόμενα μετά από αυτόν. Παράλληλα βρισκόταν στην κορυφή της βαθμολογίας και εκείνη την χρονιά, ενώ απέμεναν τέσσερις αγωνιστικές.
Μετά το μοιραίο όλος ο κόσμος ήταν συγκλονισμένος, ενώ η Ιντερ και η Μίλαν που την καταδίωκαν στη μάχη του τίτλου ζήτησαν να της δοθεί το πρωτάθλημα χωρίς να διεξαχθούν οι τέσσερις τελευταίες αγωνιστικές. Αυτό δεν έγινε δεκτό, αλλά η Τορίνο παρέταξε στα εναπομείναντα ματς τη δεύτερη ομάδα και έκανε το απόλυτο των νικών κόντρα, λόγω σεβασμού, στις δεύτερες ομάδες των Τζένοα, Παλέρμο, Σαμπντόρια και Φιορεντίνα.
Οι τυχεροί της τραγωδίας ήταν ο Τομά, που λόγω τραυματισμού δεν ακολούθησε την αποστολή, αλλά και ο Τζουλιάνο που προερχόταν από τη δεύτερη ομάδα, υπολογιζόταν στην αποστολή, αλλά δεν πρόλαβε να βγάλει διαβατήριο.
Ο κόουτς Λίβεσλι στα 38 του χρόνια είχε ήδη υπογράψει να πάει στη Μαρσέιγ μετά την ολοκλήρωση της σεζόν, αλλά δεν πρόλαβε. Το απίστευτο είναι πως στο πόλεμο ήταν αλεξιπτωτιστής…