Το Σάββατο, στα Γιάννινα, ο ΠΑΣ υποδέχεται τον Παναθηναϊκό. Τον Ιανουάριου, μήνα μεταγραφών, οι δυο ομάδες μονοπώλησαν τα ΜΜΕ με τις πωλήσεις που έκαναν. Πωλήσεις βέβαια που μόνο την ίδια σημασία δεν είχαν για τις δυο ομάδες και τις ανάγκες τους!
Ας αρχίσουμε με μια βασική παραδοχή: Σ’ ένα ποδοσφαιρικό περιβάλλον, όπως το ελληνικό, όπου οι αγορά δηλαδή είναι “φτωχή” οι ομάδες χρειάζονται έξτρα οικονομικούς πόρους για να λειτουργούν έυρυθμα. Το να κερδίζεις λοιπόν χρήματα από τους παίκτες σου, το να ξέρεις να πουλάς δηλαδή, είναι μια “τέχνη” και πραγματικά πολύ σοβαρή για τα κλαμπ.
Εν προκειμένω, έχουμε δυο διαφορετικές περιπτώσεις. Ο ΠΑΣ Γιάννινα, πούλησε τον Κώστα Μαυροπάνο στην Άρσεναλ για 2.10 εκατομμύρια ευρώ. Τι σημαίνει αυτό; Ότι ο ΠΑΣ κατάφερε και “μοσχοπούλησε” ένα νεαρό και ταλαντούχο ποδοσφαιριστή, εξασφαλίζοντας χρήματα, ικανά να “ασφαλίσουν” το σύλλογο για τα επόμενα 2-3 χρόνια. Το παν είναι το πως θα το διαχειριστεί η διοίκηση της ομάδας βέβαια, γιατί αν το καλοκαίρι αποφασίσουν να γίνουν “αγοραστές” και ξεκινούν να πετούν λεφτά δεξιά-αριστερά, τότε το αποτέλεσμα δε θα είναι ενθαρρυντικό. Αυτό τουλάχιστον δείχνει η ιστορία.
Τι άλλο κέρδισε; Διασυνδέσεις. Πλέον, ειδικά αν ο Μαυροπάνος “σταθεί” στην Άρσεναλ, ο ΠΑΣ θα γίνει μια ομάδα που όλοι θα στρέψουν τα βλέμματά τους. Η ομάδα θα μπορεί να επικεντρωθεί στο πως να βελτιώνει τέτοιους, νεαρούς ποδοσφαιριστές, ειδικά αφού “γλυκάθηκαν” από τα “ζεστά”, αγγλικά εκατομμύρια. Κέρδισε φήμη. “Ο ΠΑΣ πουλάει στην Άρσεναλ”. Πλέον, αρκετοί νέοι ποδοσφαιριστές θα βλέπουν τον ΠΑΣ ως “σκαλοπάτι” για την καριέρα τους, προτιμώντας τον έναντι άλλων, παρεμφερών ομάδων.
Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός. Οι “πράσινοι” έβγαλαν περίπου 2.2 εκατομμύρια από πωλήσεις. Πούλησαν, για την ακρίβεια ξεπούλησαν ότι είχαν και δεν είχαν. Τον ποιοτικότερο παίκτη τους (Βιγιαφάνες), τον καλύτερο αμυντικό τους (Μολέδο), τον καλύτερο αριστερό μπακ του πρωταθλήματος (Χουλτ). Τι κατάφεραν να πάρουν; Σχεδόν ότι και τα Γιάννινα για το Μαυροπάνω, στο οικονομικό κομμάτι. Και τίποτα παραπάνω. Ούτε διασυνδέσεις, ούτε εμπορικό πλεονέκτημα, ούτε επαφές με μάνατζερ και αγορές. Τίποτα απολύτως.
Αν κάτι μας έχουν δείξει οι “πράσινοι” είναι πως δεν ξέρουν να πουλούν παίκτες. Το καλοκαίρι πούλησαν τον κορυφαίο στράικερ του πρωταθλήματος για 3 εκατομμύρια, ενώ ο Ολυμπιακός παίρνει τόσα για μια “μέτρια” μεταγραφή. Τα σφάλματα βέβαια πάνε αρκετα πίσω. Όχι μόνο στην εποχή “Αλαφούζου”.
Ας μη γελιόμαστε. Ότι γνώμη και να έχει κάποιος για τον Ολυμπιακό και το Μαρινάκη, ένα πράγμα πρέπει να παραδεχτεί και μάλιστα ασυζητητί. Ο Ολυμπιακός ξέρει να πουλάει. Κάθε καλοκαίρι, πουλάει έναν παίκτη, όχι πάντα τον καλύτερό του και παίρνει ποσά, που άλλες ομάδες παίρνουν σε 2-3 χρόνια κι αν! Ο ΠΑΣ θα μπορούσε το καλοκαίρι να “ενδώσει” στο “φλερτ” του Ολυμπιακού και να στείλει εκεί το Μαυροπάνο. Άντεξε κι εν τέλει, έπιασε τζακ-ποτ!
Μήπως λοιπόν πρέπει όλοι να σκεφτούν πως πρέπει να αρχίσουν να γίνονται λίγο “ΠΑΣ” πριν γίνουν “Ολυμπιακός”;