Όσο κι αν ο Μαουρίτσιο Σάρι φαντάζει για πολλούς τελειωμένος από τον πάγκο της Τσέλσι, ο Ιταλός είτε αρέσει σε κάποιους, είτε όχι είναι από τους πιο πετυχημένους στη θέση του τη φετινή σεζόν. Κατάφερε να οδηγήσει την ομάδα του στην 3η θέση, αφήνοντας 4η την Τότεναμ, έφτασε μέχρι τον τελικό του Λιγκ Καπ Αγγλίας που τον έχασε στα πέναλτι από τη Σίτι και τέλος κατάφερε να προκριθεί στον τελικό του Europa League. Κι όλα αυτά, χωρίς να έχει κάποιον πραγματικά σπουδαίο επιθετικό και επιπλέον, έχοντας τον Αζάρ να μετρά τις μέρες σαν φυλακισμένος για να πάει στη Μαδρίτη και στη Ρεάλ. Μέσα σε όλα αυτά ας προσθέσει και το ψυχολογικό σοκ, με την απαγόρευση μεταγραφών που επιβλήθηκε στους «μπλε», αλλά και την παραφιλολογία αναφορικά με το μέλλον του Σάρι, που πλέον είναι και εκ των βασικών υποψήφιων για να πάει στη Γιουβέντους. Έφτασε πολύ εύκολα μέχρι τον τελικό, καθώς είχε βατούς αντιπάλους, με εξαίρεση το εμπόδιο της Άιντραχτ, που χρειάστηκε τα πέναλτι για να την αποκλείσει. Βέβαια, αν στο πρώτο ματς της Γερμανίας έβαζε γκολ στις μισές ευκαιρίες που έκανε, το σκορ θα ήταν τότε 1-4 με 1-4, χωρίς υπερβολή. Το κακό εν όψει του αποψινού τελικού είναι το γεγονός ότι έχει καίριες απουσίες, αφού εκτός είναι ο Ρούντιγκερ, ο βασικός κεντρικός χαφ, Λόφτους-Τσικ, ο Χάντσον-Οντόι, ενώ εξαιρετικά αμφίβολος είναι και ο Καντέ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν λύσεις για να καλύψουν τα κενά, αλλά όπως και να το κάνουμε ο Καντέ θα ήταν σίγουρα βασικός, όπως και οι Ρούντιγκερ, Λόφτους-Τσικ. Λόγω του αβέβαιου μέλλοντος του Σάρι, ήδη ακούγονται σενάρια για τον Φρανκ Λάμπαρντ, που είχε μια εξαιρετική σεζόν με την Ντέρμπι Κάουντι.
Δεν μπόρεσε να εξασφαλίσει τη συμμετοχή της στο Champions League της ερχόμενης σεζόν, αλλά είναι μια αλήθεια ότι η Άρσεναλ έφτασε πιο κοντά στο να το πετύχει με τον Ουνάι Έμερι στον πάγκο της, παρά με τον Αρσέν Βενγκέρ των τελευταίων ετών. Μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι αυτή ήταν και η πρώτη χρονιά που δεν υπήρχε ο Αλσατός στον πάγκο, οπότε η χρονιά θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και μεταβατική. Ουσιαστικά, χάρισε την 4η θέση, αφού μία αγωνιστική πριν από την ολοκλήρωση του πρωταθλήματος, έμεινε στο 1-1 με τη βαθμολογικά αδιάφορη Μπράιτον, παίζοντας μάλιστα και με παίκτη παραπάνω. Το γεγονός ότι δεν εξασφάλισε το εισιτήριο για το Champions League, της αυξάνει το κίνητρο για τον αποψινό τελικό, αφού με κατάκτηση θα μπορέσει να βρεθεί στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση έστω και με αυτόν τον τρόπο. Σε σύγκριση με την Τσέλσι, είχε πολύ πιο δύσκολο έργο, αφού αναγκάστηκε να κάνει δύο ανατροπές (ΜΠΑΤΕ, Ρεν), αλλά στη συνέχεια με πιο δύσκολους αντιπάλους (Νάπολι, Βαλένθια), όχι απλά προκρίθηκε, αλλά έκανε επίδειξη πλήρους ισχύος, αφού πέτυχε τέσσερις νίκες στα τέσσερα αυτά ματς των ζευγαριών. Ο Έμερι, που έχει κάνει μία από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του, άσχετα αν δεν έβγαλε 4η την Άρσεναλ, δεν θα έχει στη διάθεσή του τον Μικιταριάν λόγω της μεγάλης έχθρας ανάμεσα στην Αρμενία και το Αζερμπαϊτζάν, που θα διεξαχθεί ο τελικός. Αξίζει να σημειωθεί ότι αυτό θα είναι το τελευταίο παιχνίδι του Τσεχ, αντιμετωπίζοντας την ομάδα, με την οποία έζησε τα καλύτερα χρόνια της καριέρας του. Μεγάλο όπλο της Άρσεναλ, το επιθετικό δίδυμο Ομπαμεγιάνγκ-Λακαζέτ.