Εδώ και εξήντα πέντε χρόνια, το κύπελλο πρωταθλητριών Ευρώπης, ή Champions League όπως είναι στη σημερινή του μορφή, μας έχει χαρίσει αμέτρητες συγκινήσεις.
Για πολλά χρόνια, στο κύπελλο πρωταθλητριών συμμετείχαν μόνο οι πρωταθλήτριες από κάθε χώρα. Όμως, στο Champions League, όπως είναι σήμερα, παίρνουν μέρος οι καλύτερες ομάδες από κάθε χώρα, σύμφωνα με τη θέση που πήραν στην βαθμολογία του εθνικού τους πρωταθλήματος. Για παράδειγμα, από την Αγγλία, την Ιταλία, τη Γερμανία και την Ισπανία, μετέχουν τέσσερις ομάδες, τρεις από τη Γαλλία, δύο από την Ολλανδία, δύο από την Ελλάδα κ.ο.κ. Το πόσες ομάδες θα παίξουν στο Champions League από κάθε χώρα, εξαρτάται από τη θέση της χώρας στην ειδική βαθμολογία της UEFA.
Δομή της διοργάνωσης
Από το 1955 έως το 1991, η μορφή του κυπέλλου πρωταθλητριών ήταν πάντα η ίδια. Συμμετείχαν μόνο οι πρωταθλήτριες των χωρών (και η κάτοχος του προηγούμενου τροπαίου) και όλα τα ματς ήταν διπλά, από τον πρώτο γύρο έως τα ημιτελικά, χωρίς ομίλους. Ένα παιχνίδι εντός και ένα εκτός δηλαδή και όποιος προκρινόταν, πέρναγε στην επόμενη φάση. Ο τελικός ήταν μονός.
Από το 1992, η μορφή της διοργάνωσης άλλαξε, όπως και το όνομα, αφού πλέον ονομάζεται Champions League. Πλέον συμμετείχαν και ομάδες που δεν ήταν πρωταθλήτριες στη χώρα τους, προστέθηκαν όμιλοι και φυσικά υπάρχουν και προκριματικοί γύροι, για να διαμορφωθεί το κυρίως ταμπλό της διοργάνωσης.
Η νέα μορφή έχει περάσει από πολλά στάδια, αφού κάποια χρόνια είχαμε δύο φάσεις ομίλων και νοκ άουτ στη συνέχεια. Σήμερα, έχουμε πέντε προκριματικούς γύρους, με κάποιες ομάδες να προκρίνονται απευθείας στους ομίλους και κάποιες άλλες να παίζουν κατακαλόκαιρο για να προκριθούν.
Η ομάδα που παίρνει το τρόπαιο, το κρατάει για δύο μήνες και στη συνέχεια είναι υποχρεωμένη να το επιστρέψει στην UEFA. Εξαίρεση αποτελούν οι ομάδες που έχουν πάρει τρία σερί τρόπαια ή αυτές που έχουν πάρει συνολικά πέντε κύπελλα. Αυτές, το έχουν πάρει στην τροπαιοθήκη τους. Πρόκειται για τις Ρεάλ, Άγιαξ, Μίλαν, Λίβερπουλ, Μπάγερν Μονάχου και Μπαρτσελόνα.
Κύπελλα Πρωταθλητριών 1955 – 1960
Στα πρώτα χρόνια του κυπέλλου πρωταθλητριών, η απόλυτη νικήτρια ήταν η Ρεάλ Μαδρίτης. Η ομάδα του Ντι Στέφανο πήρε πέντε σερί κούπες και μόνο η Μίλαν το 1958 τη δυσκόλεψε, με τον τελικό να κρίνεται στην παράταση με 3-2.
1956 Ρεάλ – Ρεμς 4-3
1957 Ρεάλ – Φιορεντίνα 2-0
1958 Ρεάλ – Μίλαν 3-2 (παρ.)
1959 Ρεάλ – Ρεμς 2-0
1960 Ρεάλ – Άιντραχτ Φρανκφούρτης 7-3
Κύπελλα Πρωταθλητριών 1961 – 1970
Αυτή η δεκαετία, ήταν η δεκαετία της Μπενφίκα και του Μιλάνου. Η πορτογαλική ομάδα έφτασε στον τελικό πέντε φορές σε δέκα χρόνια, ενώ άλλες πέντε πήγαν στον τελικό οι δύο ομάδες του Μιλάνου. Τρεις η Ίντερ και δύο η Μίλαν. Τελικά, η Μπενφίκα πήρε δύο τρόπαια, άλλα δύο η Μίλαν και άλλα δύο η Ίντερ. Για πρώτη φορά στην κορυφή της Ευρώπης μια αγγλική ομάδα, η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, το 1968. Ενδιαφέρον το οτι η Σέλτικ έφτασε σε δύο τελικούς, παίρνοντας τον έναν και χάνοντας τον άλλο.
1961 Μπενφίκα – Μπαρτσελόνα 3-2
1962 Μπενφίκα – Ρεάλ Μαδρίτης 5-3
1963 Μίλαν – Μπενφίκα 2-1
1964 Ίντερ – Ρεάλ 3-1
1965 Ίντερ – Μπενφίκα 1-0
1966 Ρεάλ – Παρτιζάν 2-1
1967 Σέλτικ – Ίντερ 2-1
1968 Μ. Γιουνάιτεντ – Μπενφίκα 4-1 (παρ.)
1969 Μίλαν – Άγιαξ 4-1
1970 Φέγενορντ – Σέλτικ 2-1 (παρ.)
Κύπελλα Πρωταθλητριών 1971 – 1980
Ξεκάθαρα πράγματα τη δεκαετία του 1970. Τέσσερις ομάδες πρωταγωνίστησαν στο ευρωπαϊκό στερέωμα. Πρόκειται για τις Μπάγερν Μονάχου, Άγιαξ, Λίβερπουλ και Νότιγχαμ Φόρεστ. Τρία πήραν οι Βαυαροί, άλλα τρία οι ιπτάμενοι Ολλανδοί του Κρόιφ, δύο η Λίβερπουλ και δύο η Φόρεστ. Φυσικά, το 1971, στον τελικό έφτασε ο Παναθηναϊκός του Μίμη Δομάζου και έχασε με 2-0 από τον Άγιαξ.
1971 Άγιαξ – Παναθηναϊκός 2-0
1972 Άγιαξ – Ίντερ 2-0
1973 Άγιαξ – Γιουβέντους 1-0
1974 Μπάγερν – Ατλέτικο 4-0
1975 Μπάγερν – Λιντς 2-0
1976 Μπάγερν – Σεντ Ετιέν 1-0
1977 Λίβερπουλ – Γκλάντμπαχ 3-1
1978 Λίβερπουλ – Μπριζ 1-0
1979 Νότιγχαμ – Μάλμε 1-0
1980 Νότιγχαμ – Αμβούργο 1-0
Κύπελλα Πρωταθλητριών 1981 – 1990
Η τραγωδία του Χέιζελ το 1985, όπου σκοτώθηκαν 39 θεατές, επισκίασε αυτή τη δεκαετία. Μάλιστα, άλλαξε και τον παγκόσμιο χάρτη του ποδοσφαίρου, καθώς οι αγγλικές ομάδες αποκλείστηκαν για πέντε χρόνια από τα ευρωπαϊκά κύπελλα, ενώ η Λίβερπουλ δέχτηκε έναν έξτρα χρόνο (έξι σύνολο). Κανείς δεν θα ξεχάσει την εκπληκτική Μίλαν των τριών Ολλανδών, Ράικαρντ, Γκούλιτ και Φαν Μπάστεν.
1981 Λίβερπουλ – Ρεάλ 1-0
1982 Άστον Βίλα – Μπάγερν 1-0
1983 Αμβούργο – Γιουβέντους 1-0
1984 Λίβερπουλ – Ρόμα 1-1 (4-2 πεν.)
1985 Γιουβέντους – Λίβερπουλ 1-0
1986 Στεάουα – Μπαρτσελόνα 0-0 (2-0 πεν.)
1987 Πόρτο – Μπάγερν 2-1
1988 Αϊντχόφεν – Μπενφίκα 0-0 (6-5 πεν.)
1989 Μίλαν – Στεάουα 4-0
1990 Μίλαν – Μπενφίκα 1-0
Κύπελλα Πρωταθλητριών 1991 – 2000
Έξι στους δέκα τελικούς της δεκαετίας του 1990, είχαν μέσα τη Γιουβέντους και τη Μίλαν. Η Ρεάλ επιστρέφει στα τρόπαια μετά το 1966, τα μωρά του Φαν Χάαλ ξαναέφεραν στην κορυφή τον Άγιαξ, ενώ αξέχαστος θα μείνει ο τελικός Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ – Μπάγερν, όπου από το 89′ έως το 93′ οι Άγγλοι γύρισαν σε 2-1 το εις βάρος τους 1-0.
1991 Ερυθρός Αστέρας – Μαρσέιγ 0-0 (5-3 πεν.)
1992 Μπαρτσελόνα – Σαμπντόρια 1-0 (παρ.)
1993 Μαρσέιγ – Μίλαν 1-0
1994 Μίλαν – Μπαρτσελόνα 4-0
1995 Άγιαξ – Μίλαν 1-0
1996 Γιουβέντους – Άγιαξ 1-1 (4-2 πεν.)
1997 Ντόρτμουντ – Γιουβέντους 3-1
1998 Ρεάλ – Γιουβέντους 1-0
1999 Μ. Γιουνάιτεντ – Μπάγερν 2-1
2000 Ρεάλ – Βαλένθια 3-0
Κύπελλα Πρωταθλητριών 2001 – 2010
Η Μπαρτσελόνα του Ροναλντίνιο είναι αυτή που έκλεψε την παράσταση στην πρώτη δεκαετία του νέου μιλένιουμ. Βεβαίως, από κοντά και η Μίλαν, ενώ ο τελικός του αιώνα έγινε στην Κωνσταντινούπολη, με τη Μίλαν να κερδίζει 3-0 στο ημίχρονο και τη Λίβερπουλ να κατακτά το τρόπαιο στα πέναλτι. Επίσης, το πρώτο τρόπαιο του πανηγύρισε ο Ζοσέ Μουρίνιο με την Πόρτο, το 2004. Αξίζει να σημειώσουμε οτι ο τελικός του 2007 μεταξύ Μίλαν και Λίβερπουλ, διεξήχθη στην Αθήνα.
2001 Μπάγερν – Βαλένθια 1-1 (5-4 πεν.)
2002 Ρεάλ – Λεβερκούζεν 2-1
2003 Μίλαν – Γιουβέντους 0-0 (3-2 πεν.)
2004 Πόρτο – Μονακό 3-0
2005 Λίβερπουλ – Μίλαν 3-3 (3-2 πεν.)
2006 Μπαρτσελόνα – Άρσεναλ 2-1
2007 Μίλαν – Λίβερπουλ 2-1
2008 Μ. Γιουνάιτεντ – Τσέλσι 1-1 (6-5 πεν.)
2009 Μπαρτσελόνα – Μ. Γιουνάιτεντ 2-0
2010 Ίντερ – Μπάγερν 2-0
Κύπελλα Πρωταθλητριών 2011 – 2018
2011 Μπαρτσελόνα – Μ. Γιουνάιτεντ 3-1
2012 Τσέλσι – Μπάγερν 1-1 (4-3 πεν.)
2013 Μπάγερν – Ντόρτμουντ 2-1
2014 Ρεάλ – Ατλέτικο 4-1 (παρ.)
2015 Μπαρτσελόνα – Γιουβέντους 3-1
2016 Ρεάλ – Ατλέτικο 1-1 (5-3 πεν.)
2017 Ρεάλ – Γιουβέντους 4-1
2018 Ρεάλ – Λίβερπουλ 3-1
Τίτλοι Συνολικά
Ρεάλ Μαδρίτης 13
Μίλαν 7
Μπάγερν 5
Λίβερπουλ 5
Μπαρτσελόνα 5
Άγιαξ 4
Ίντερ 3
Μ. Γιουνάιτεντ 3
Γιουβέντους 2
Νότιγχαμ 2
Μπενφίκα 2
Πόρτο 2
Σέλτικ 1
Αμβούργο 1
Στεάουα 1
Μαρσέιγ 1
Ντόρτμουντ 1
Τσέλσι 1
Φέγενορντ 1
Άστον Βίλα 1
Αϊντχόφεν 1
Ερ. Αστέρας 1
Ενδιαφέροντα στατιστικά
Πρώτος σε κατακτήσεις είναι ο Χέντο της Ρεάλ με 6 τρόπαια. Ο ίδιος είναι και ρέκορντμαν συμμετοχών σε τελικό, μαζί με τον Πάολο Μαλντίνι, με οκτώ.
Ο Κλάρενς Σέεντορφ είναι ο μοναδικός που έχει πάρει το τρόπαιο με τρεις διαφορετικές ομάδες, τις Μίλαν, Ρεάλ και Άγιαξ. Περισσότερες συμμετοχές στη διογάνωση έχει ο Ίκερ Κασίγιας (164) και πρώτος σκόρερ είναι ο Κριστιάνο Ρονάλντο με 117.
Οι Μπομπ Πέισλι και Κάρλο Αντσελότι είναι οι προπονητές που έχουν τα περισσότερα τρόπαια, έχοντας πάρει το κύπελλο τρεις φορές έκαστος.
Ένα ρεκόρ έχει και μια ελληνική ομάδα. Η ΑΕΚ είναι η μοναδική ομάδα στη διοργάνωση που έχει αποκλειστεί αήττητη από ομίλους. Τη σεζόν 2002/2003 είχε έξι ισοπαλίες σε ισάριθμα ματς.
Από ελληνικής πλευράς, το σπουδαιότερο που έχει πετύχει κάποια από τις ομάδες της χώρας μας, ήταν αυτό που έκανε το 1971 ο Παναθηναϊκός, δηλαδή να φτάσει στον τελικό κόντρα στον Άγιαξ (έχασε 2-0). Οι “πράσινοι” έχουν φτάσει άλλες δυο φορές στον ημιτελικό της διοργάνωσης, με πιο πρόσφατη, το 1996. Οι ΑΕΚ και Ολυμπιακός έχουν φτάσει από μία φορά στους οκτώ, η “ένωση” στο κύπελλο πρωταθλητριών και οι “ερυθρόλευκοι” στο Champions League.