Τα ωραία παιχνίδια είναι αυτά που προσαρμόζονται στις απαιτήσεις που προηγούνται. Ο αγώνας Ιταλία-Ουρουγουάη είναι επιτομή αυτού του παράξενου αποστάγματος. Η Ουρουγουάη κέρδισε 1-0 και βρίσκεται στους “16” του Μουντιάλ.
Ο αγώνας δεν ήταν για να χαίρονται τα μάτια, αλλά για να σπάνε τα νεύρα των φιλάθλων. Ωστόσο, η εξέλιξη του έδωσε την άγρια όμορφια που μεταμορφώνει τόσο κρίσιμες αναμετρήσεις. Η Ιταλία πέρναγε στην επόμενη φάση ακόμη και με ισοπαλία. Η “Σελέστε” ήθελε νίκη. Άρα, άγχος, πίεση και σκληρό παιχνίδι. Όσο η αριθμητική ισορροπία διατηρούνταν, τόσο μεγάλωνε αυτό το εχθρικό για τον φίλαθλο τρίπτυχο. Μέχρι που φτάσαμε στο 59′. Εκεί, ο Μαρκίζιο αποβλήθηκε με απευθείας κόκκινη για επικίνδυνο μαρκάρισμα στον Ρίος. Σωστή η απόφαση του διαιτητή. Έκτοτε, η ισορροπία χάθηκε και η αντιαισθητική ποδοσφαιρική εμφάνιση εξαφανίστηκε. Η Ουρουγουάη πήρε τον έλεγχο και στο 81′, μετά από κόρνερ του Ραμίρεζ, ο Γκοντίν με κεφαλιά (πιο πολύ με τον ώμο) σημείωσε το χρυσό γκολ για την Ουρουγουάη. Ξεροί οι Ιταλοί και δικαίως κατά τη γνώμη μου.
Ο Πραντέλι κατέβηκε στον αγωνιστικό χώρο σκεπτόμενος το πως να κρατήσει το μηδέν. Δικαίωμα του, αλλά δικαίωμα μας να μη θέλουμ τέτοιο βασανιστήριο. Η Ουρουγουάη παρασύρθηκε στον ρυθμό των Ιταλών και δεν μπόρεσε να ξεδιπλώσει τις επιθετικές της αρετές. Η κόκκινη κάρτα οδήγησε τον αγώνα στο ύψος των περιστάσεων. Δικαιολόγησε τη σημασία και τη γοητεία της αναμέτρησης.
Οι Ιταλοί επιστρέφουν στην πατρίδα τους, απογοητεύοντας. Με Μπουφόν και Πίρλο μόνους, δεν πας πουθενά. Φυσικά και η Ουρουγουάη, χρειάζεται περισσότερες λύσεις και μεγαλύτερη ψυχραιμία. Η φάση που προσπάθησε ο Σουάρες να δαγκώσει τον αντίπαλο και μετά και οι δύο έκαναν θέατρο, μόνο γέλια προκακλεί.
Πέρα από τον Μαρκίζιο, κίτρινη κάρτα για τον Ντε Σίλιο (Ιταλία), Μπαλοτέλι (Ιταλία), Μουσλέρα (Ουρουγουάη).