Ο πρόεδρος της ΕΠΟ, Βαγγέλης Γραμμένος, ανήγγειλε… πομπωδώς ότι εξουσιοδοτήθηκε από την εκτελεστική επιτροπή του, να… διαπραγματευτεί με τον Γερμανό ομοσπονδιακό τεχνικό Μίχιαελ Σκίμπε, το ενδεχόμενο ανανέωσης του συμβολαίου του. Κι ότι η επιτροπή έκανε δεκτή την εισήγησή του!
Στην ανάγνωση μιας τέτοιας πληροφορίας το μυαλό ταξιδεύει σ’ έναν τεράστιο οργανισμό, όπου ο πρόεδρος εισηγείται και μετά παίρνει την εντολή. Ότι υπάρχουν τα όργανα που αποφασίζουν κλπ. Στην ουσία δεν γίνεται τίποτα απ όλα αυτά. Απλά, ο πρόεδρος αποφασίζει κι οι άλλοι υπακούουν.
Να πιστέψουμε, όμως, ότι έτσι έγινε. Όταν ήρθε η κουβέντα στο οικονομικό κομμάτι της ενδεχόμενης συμφωνίας με τον Σκίμπε, υπήρξαν αντιδράσεις; Αυτό δεν το είπε ο πρόεδρος. Θα έπρεπε να ξέρουμε, αν ορισμένα μέλη της εκτελεστικής επιτροπής διαφώνησαν στη μείωση 500.000 ευρώ στον Γερμανό προπονητή.
Αν ήμουν… Σκίμπε και μόνο με την αναγραφή στον Τύπο ότι η επικείμενη πρόταση θα ήταν μειωμένη κατά 50% θα είχα φύγει αμέσως, για την αξιοπρέπειά μου και την υστεροφημία μου. Αμέσως και δίχως δεύτερη κουβέντα.
Ας κάνουμε μία υπόθεση εργασίας για να το αντιληφθούμε καλύτερα. Αν είχε προκριθεί η εθνική ομάδα στα τελικά του Μουντιάλ, θα έκανε πρότασης μείωσης αποδοχών ο πρόεδρος Γραμμένος; Φυσικά και δεν θα έκανε. Αύξηση θα είχε προτείνει στο Γερμανό τεχνικό.
Επειδή, όμως, η εθνική απέτυχε να προκριθεί, του προτείνει… μείωση. Είναι πραγματικά κρύο ανέκδοτο, με άκρως προσβλητικό για τον Σκίμπε, να ζυγίζεται η επαγγελματική του αξία από ένα λάθος του Καρνέζη και του Σταφυλίδη.
Ο πρόεδρος Γραμμένος, απλά, εκμεταλλεύεται την αρνητική συγκυρία και προτείνει μείωση στο Σκίμπε. Ένας οξύνους πρόεδρος, όμως, δεν διαπραγματεύεται συγκυριακά, αλλά με βάση τον όλον του προπονητή του. Δείχνει ασέβεια προς τον προπονητή του. Τον υποβιβάζει στα μάτια των διεθνών πρώτα απ όλα.
Για να γίνει αντιληπτό και την εκτίμηση που έχει ο πρόεδρος Γραμμένος προς τον Σκίμπε, αρκεί η ετσιθελική μεταφορά της εθνικής από το «Καραϊσκάκης» στη Θεσσαλονίκη ή όπου αλλού. Απόφαση που δεν βρίσκει σύμφωνο τον Σκίμπε. Τον αγνόησε, όμως, Γραμμένος.
Τι, όμως, θα κάνει ο Σκίμπε στις… διαπραγματεύσεις; Θα δεχτεί τη μείωση; Αν τη δεχτεί, σημαίνει πως δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του ότι μπορεί να βρει κάπου καλύτερα. Κι αν αυτός δεν έχει εμπιστοσύνη στον εαυτό του, τότε πως θ’ αντιμετωπίσει τους διεθνείς;
Πώς θα τους κοιτάξει στα μάτια, όταν κι αυτός θα μείνει από τη συγκυρία του αποκλεισμού με λιγότερα χρήματα κι όχι επειδή το αξίζει; Ο Σκίμπε, που ήταν πρώτος προπονητής (λόγω τυπικών προσόντων και μόνο) της εθνικής Γερμανίας στο Μουντιάλ 2002 στην Άπω Ανατολή, απαγορεύεται να διαπραγματεύεται το μέγεθός σου.
Εκτός και αν ο Σκίμπε δεν θεωρεί ότι είναι κάποιο ποδοσφαιρικό μέγεθος, οπότε έχει προβλέψει γι αυτόν η λαϊκή θυμοσοφία «στην αναβροχιά, καλό είναι και το χαλάζι». Κατά είναι και τα 500.000 χιλιάρικα. Φαίνεται σαν «ζητιανιά». Κι αν δεν ενδιαφέρεται αυτός για την περιφρούρηση του ονόματός του, θα το κάνει ο Γραμμένος;