Λοιπόν, ποιος είναι ο καλύτερος παίκτης στον κόσμο, μετά και τα χθεσινοβραδινά στο Κάρντιφ; Ο Ρονάλντο ή ο Μέσι; Το δίλλημα των καιρών μας ξαναβγήκε στην επιφάνεια, μετά την κατάκτηση του τροπαίου στο Τσάμπιονς Λιγκ από τη Ρεάλ Μαδρίτης με δυο γκολ του Ρονάλντο στον τελικό, 4-1 κόντρα στη Γιουβέντους. Τα social media είναι ο μεγαλύτερος οργανισμός ανίχνευσης των τάσεων της Κοινής Γνώμης κι έδωσαν σαφές δείγμα. Είναι ο Ρονάλντο, γιατί έχει περισσότερα γκολ και περισσότερες κούπες.
Ο τρόπος που προσεγγίζει ο καθένας το ποδόσφαιρο, μαρτυρά και τον τρόπο που το αντιλαμβάνεται. Άλλος θεωρεί ότι ένας σούπερ σκόρερ, όπως ο Κριστιάνο, είναι ο καλύτερος. Άλλος υποστηρίζει ότι μια προσποίηση του Μέσι με παράλληλο διασυρμό του αντιπάλου είναι το ποδόσφαιρο. Κάποιος τρίτος τοποθετεί τους καλύτερους με βάση την αποτρεπτική διαδικασία επίτευξης γκολ και θεωρεί ότι ο καλύτερος είναι ο κεντρικός μπακ της Γιουβέντους, Μπονούτσι.
Το όποιο κριτήριο είναι σεβαστό, ειδικά στη σύγχρονη εποχή, που κυριαρχεί το αποτέλεσμα. «Το αποτέλεσμα μετράει», τονίζουν οι παίκτες, όταν κερδίζουν, αλλά έχουν απογοητεύσει τον κόσμο. Κι αφού το δηλώνουν, μία μεγάλη μερίδια του κόσμου το υιοθετεί, γιατί το είπε ο παικταράς μας. Ο ποδοσφαιριστής μπορεί να σκέφτεται κυνικά και να κυνηγάει μόνο το αποτέλεσμα. Ο οπαδός, ωστόσο, γιατί να το ενσωματώνει; Πολύ απλή η απάντηση.
Ο οπαδός, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, υποστηρίζει τον πόθο του, που είναι η ομάδα του κι όχι το αντικείμενο του πόθου του, που είναι το ποδόσφαιρο. Παντού στον κόσμο βασιλεύει αυτή η λογική. Θέλει το αποτέλεσμα, την κούπα. Αν η ομάδα του δεν άξιζε το εισιτήριο που πλήρωσε για να πάει στο γήπεδο, το παραβλέπει. Κυριεύτηκε από κυνισμό κι αυτός κι έχει καταβληθεί από fake συναισθήματα.
Το ποδόσφαιρο έπαψε πια, να είναι καλλιτεχνία, είναι αποτέλεσμα. Αν ο Μέσι κάνει ένα από τα γνωστά σλάλομ αφήνοντας πίσω του ποδοσφαιρικά συντρίμμια και η Μπαρτσελόνα χάσει, ο ποδοσφαιρόκοσμος θα θυμάται το σκορ στο μάτριξ κι όχι το Μέσι. Να ξαναθυμηθούμε τα λόγια του αείμνηστου, μεγάλου Έλληνα φιλόσοφου και ψυχαναλυτή Κορνήλιου Καστοριάδη: «Δεν κερδίζει αυτός που αξίζει. Αξίζει αυτός που κερδίζει».
Ο Μέσι, για παράδειγμα, παράγει πράγματα στο γήπεδο που δεν μπορεί να τα κάνει ο Ρονάλντο. Ο Ροναλντίνιο είναι ο μεγαλύτερος ζογκλέρ όλων των εποχών, ποτέ παίκτης δεν είχε τόση σχέση με την μπάλα κι ας τον έλεγαν Μαραντόνα και Πελέ και Μέσι και Κρόιφ και Ζιντάν και Μπεστ. Η ιστορία, δυστυχώς, δεν του ανταπόδωσε, γιατί δεν είχε βάλει τον αριθμό γκολ του Ρονάλντο και του Μέσι.
Ναι, ΟΚ, το ποδόσφαιρο είναι ομαδικό άθλημα και θέλει τους παίκτες σαν τα κοτοπουλάκια του πτηνοτροφείου. Όλοι ίδιοι. Ο Κριστιάνο είναι κι αυτός ένα τέτοιο, με τρομερή έφεση στο γκολ, απόρροια ομαδικής προσπάθειας. Ο Μέσι δεν είναι ένα τέτοιο. Έχει φυσικά απ ευθείας σύνθεση με το γκολ, αλλά και κάτι περισσότερο. Αγνοεί τους κανόνες του σύγχρονου ποδοσφαίρου, γιατί μπορεί να το κάνει με το θεϊκό του ταλέντο. Ο Κριστιάνο και να θέλει, δεν μπορεί να το κάνει.