Ο Ομπράντοβιτς υπεράνω του Παναθηναϊκού… δυστυχώς

Η «ιδέα» του ιστορικού συλλόγου καπελώθηκε από την προσωπολατρία προς τον Σέρβο προπονητή
fenerbahce obradovic ile prensipte el sikisti   o

Φορέστε τα παπούτσια οπαδού του μπασκετικού Παναθηναϊκού και απαντήστε στην ερώτηση: Ποιος είναι μεγαλύτερο συναισθηματικό μέγεθος για σένα; Ο Παναθηναϊκός ή ο Σέρβος πρώην προπονητής του Ζέλιμιρ Ομπράντοβιτς; Δυστυχώς, με όσα έγιναν σ’ αυτό το Final-4 της Πόλης, όπου ο Ομπράντοβιτς νίκησε το… Σπανούλη, αυτός είναι το μεγαλύτερο μέγεθος, όχι ο Παναθηναϊκός.
Από τη μία είναι ο Παναθηναϊκός, η «ιδέα». Ένα άυλο πράγμα. Από την άλλη, ένα υπαρκτό πρόσωπο, φτιαγμένο από πυλό, όπως όλοι μας. Οι οπαδοί του Παναθηναϊκού τον έχουν τοποθετήσει στη συνείδησή τους υπεράνω του ίδιου του συλλόγου τους. Φυσικά, δεν είναι μόνο ο τελικός, που έχει κι ένα οπαδικό υπόβαθρο αντίπαλότητας, αφού ο Ομπράντοβιτς νίκησε τους «μισητούς».

Στα play of, όπου η Φενέρ νίκησε τον Παναθηναϊκό και προκρίθηκε στο Final-4, οι σκηνές αλλοφροσύνης των οπαδών του Παναθηναϊκού για τον Ομπράντοβιτς δεν ανήκουν στην σφαίρα του κατανοητού. Δεν μπορεί ένας προπονητής να εξισώνεται με τον ίδιο το σύλλογο στη συνείδηση κανενός. Ναι, ο Ομπράντοβιτς αποτελεί ξεχωριστό μέρος της μπασκετικής ιστορίας του Παναθηναϊκού, ναι είναι αυτός που του άλλαξε επίπεδο, αλλά ο σύλλογος υπήρχε και πριν απ αυτόν και υπάρχει και μετά από τον Σέρβο κόουτς.

Μπορώ να καταλάβω τις εκδηλώσεις λατρείας του κόσμου του Παναθηναϊκού στο πρώτο παιχνίδι που έπαιξε με την Φενέρ πριν από τρία χρόνια. Με τα τεράστια πανό κλπ. Λογικό. Κατανοητό. Τρία χρόνια μετά, όμως, να μένουν κολλημένοι στο παρελθόν, δεν είναι κατανοητό. Δεν γίνεται να πανηγυρίζουν την κατάκτηση του τροπαίου από την Φενέρ, σαν να το κατέκτησε ο Παναθηναϊκός. Δεν υπάρχει λογική ν’ αποκλείεται ο Παναθηναϊκός από τη Φενέρ στο δρόμο για το Final-4 και τα αισθήματα να είναι ανάμεικτα, ισοσκελισμένα.

Στην συναισθηματική κυριαρχία ενός συλλόγου την πρώτη θέση καταλαμβάνει ο ίδιος ο σύλλογος. Μετά, είναι ο πρόεδρός του και μετά όλοι οι άλλοι. Ποτέ ένας προπονητής δεν αναρριχήθηκε στο υψηλότερο σκαλί, ας λεγόταν Σερ Άλεξ Φέργκιουσον, Μουρίνιο, Λομπανόφσκι κλπ. Κι άλλοι υπήρξαν «ιερά τέρατα» του πάγκου, αλλά ούτε υποκατέστησαν το σύλλογο, ούτε το επεδίωξαν φυσικά. Κάτι που δεν φαίνεται να συμβαίνει με τον Ομπράντοβιτς…
Ας αποφασίσει, λοιπόν, ο οπαδός του Παναθηναϊκού: Είναι «ιδέα» ο Παναθηναϊκός, όπως αναγράφει το πανό του ή είναι… Ομπράντοβιτς με το μεγαλύτερο πανό; Φοβάμαι, ότι επί των ημερών μας, έχει ξεπεραστεί από την ίδια την εποχή ότι ο σύλλογος είναι «πνευματική ιδιοκτησία» του οπαδού και μεταλλάχθηκε σε προσωπολατρία…

Σε ενδιαφέρει