Οι αριθμοί δεν λένε όλη την αλήθεια, αλλά βοηθάνε να την καταλάβεις. Στους τελικούς της Ανατολής, το προβάδισμα 2-1 των Χιτ επί των Πέισερς αποκρυσταλλώνεται σε ένα αριθμητικό παράδοξο. Όχι όμως μπασκετικό.
Τι εννοώ; Η Ιντιάνα κυριαρχεί στα 99 από τα 144 παιγμένα λεπτά των τριών αγώνων. Σε ποσοστό αυτό μεταφράζεται 69%. Για τους Χιτ τα νούμερα είναι 37 λεπτά και 26%. Και όμως προηγούνται. Γιατί; Διότι στην 4η περίοδο σημειώνουν 26 πόντους μέσο όρο και σουτάρουν με 53%. Με άλλα λόγια, όταν η κατάσταση ζορίζει, τότε ο ΛεΜπρον και η παρέα του δηλώνουν “παρών”. Αντίθετα, οι Πέισερς πελαγοδρομούν και χάνουν την ορμή τους. Αριθμητικά, λοιπόν, είναι περίεργο, μπασκετικά όμως απόλυτα καθαρό.
Πάμε τώρα στην 4η αναμέτρηση. Στην έδρα των πρωταθλητών. Στο προηγούμενο παιχνίδι οι Πέισερς χάθηκαν στη θολούρα του πανικού τους. Τα περιθώρια στενεύουν, και πιθανό 3-1 εις βάρος τους δύσκολα ανατρέπεται. Αυτό που χρειάζονται είναι να ανεβάσουν τα νούμερα τους στην επίθεση. Δεν αρκεί η ένοχληση του ΛεΜπρον από τον Λανς Στέφενσον (γκαρντ). Ο “βασιλιάς” έχει ωριμάσει και ξέρει να απαντά στις προκλήσεις. Το κλειδί για την Ιντιάνα είναι συνέπεια και συγκέντρωση. Ειδικά στον τομέα των φάουλ. Νομίζω ότι λείπει η νοοτροπία του “επαγγελματία νικητή” από τους Πέισερς. Ναι, η άμυνα τους είναι πολύ καλή, ναι δυσκολεύουν τους Χιτ, όμως όταν υπάρχει ισχυρή αντίδραση χάνουν τον προσανατολισμό και την ψυχραιμία τους. Ο πάγκος τους πρέπει να βοηθήσει και στις δύο πλευρές. Είναι ανάγκη να υπάρξουν αναλώσιμοι παίκτες για να περιοριστεί η φθορά των φάουλ και η σωματική κούραση.
Η προϊστορία δίνει 7-3 στο Μαϊάμι στον 4ο αγώνα των πλέι οφ με τους Χιτ γηπεδούχους. Η Ιντιάνα, ως φιλοξενούμενη, στο ίδιο σημείο, έχει 5-3. Στοιχηματικά, λοιπόν, θα πάμε στον άσο με 11-15 πόντους για τους πρωταθλητές. Στο σύνολο, όβερ 183,5.