Το Ακτή Ελεφαντοστού – Ιαπωνία (04:00, Ρεσίφε) είναι πολύ ενδιαφέρον για πολλούς λόγους. Καταρχήν γιατί έρχονται αντιμέτωπες δύο εντελώς διαφορετικές “σχολές ποδοσφαίρου”. Από την μία η τεχνική και ο παρορμητισμός και από την άλλη η εκπληκτική φυσική κατάσταση και η πειθαρχία. Πολλά έχω ακούσει για τις δύο ομάδες, με σωστά επιχειρήματα. Για την Ακτή όσοι υποστηρίζουν πως θα πάει καλά στο Μουντιάλ, το στηρίζουν σε δύο λόγους. Πρώτον λόγω του μεγάλου ταλέντου των παικτών και δεύτερον, επειδή η συγκεκριμένη γενιά έχει την τελευταία της ευκαιρία να πετύχει μια μεγάλη διάκριση σε εθνικό επίπεδο. Σωστοί είναι και αυτοί που πιστεύουν πως η “ελέφαντες” θα πατώσουν. Και το στηρίζουν στο οτι αυτή η ομάδα ποτέ δεν είχε επιτυχίες σε μεγάλες διοργανώσεις. Για την Ιαπωνία, ακούω πως ήρθε η ώρα για την καλύτερη ομάδα της Ασίας να κάνει το βήμα παραπάνω. Πλέον έχει παίκτες με προσωπικότητα και καλό προπονητή. Όμως, υπάρχουν και αυτοί που υποστηρίζουν πως το “ρομποτικό” ποδόσφαιρο που παίζουν οι “σαμουράι” είναι ξεπερασμένο και εύκολα προβλέψιμο.
Η αρμάδα του Ντρογκμπά έχει τόσο ταλέντο, όσο έχουν οι άλλες τρεις ομάδες του τρίτου ομίλου μαζί. Από που να ξεκινήσει κανείς. Ντρογκμπά, Καλού, Ζερβίνιο, Κόλο Τουρέ, Γιάγια Τουρέ, Ζοκαρά, Τιοτέ, Μποκά κ.α. που μπορούν πραγματικά να κάνουν εκπληκτικά πράγματα στο γήπεδο. Αν οι συγκεκριμένοι παίκτες συνεργαστούν καλά και το κλίμα στα αποδυτήρια είναι καλό, τότε η Ακτή θα περάσει εύκολα στους 16. Ο Ντρογκμπά είχε έναν τραυματισμό την Τετάρτη, αλλά μάλλον θα παίξει. Βέβαια, ακόμη κι αν απουσιάσει, υπάρχει ο “θηριώδης” Μπονί, που μπορεί να τον αντικαταστήσει επάξια. Ο Γιάγια Τουρέ δεν είναι απολύτως έτοιμος και η συμμετοχή του θα αποφασιστεί την τελευταία στιγμή.
Η Ιαπωνία του Τζακερόνι βασίζεται στο ασταμάτητο τρέξιμο, αλλά πλέον έχει και προσωπικότητες στο γήπεδο. Οι Οκαζάκι, Χόντα και Καγκάβα είναι μεγάλοι παίκτες, έχουν κάνει εξαιρετική χρονιά και βρίσκονται σε καλή κατάσταση. Σε μίνι γκάλοπ που έχω κάνει, η Ιαπωνία θεωρείται ως η επικρατέστερη ομάδα για να περάσει από τον όμιλο, αν και στα φιλικά έδειξε πως δεν είναι και τόσο δυνατή. Βεβαίως, ποτέ δεν πρέπει να κρίνουμε από τα φιλικά. Στην άμυνα υπάρχει πρόβλημα, ιδιαίτερα στα στημένα, καθώς οι Ιάπωνες είναι σχετικά κοντοί. Το συγκεκριμένο πρόβλημα γίνεται ακόμη μεγαλύτερο όταν αντίπαλες στον όμιλο είναι δύο από τις πιο ψηλές ομάδες της διοργάνωσης, η Ακτή και η Ελλάδα.
Εντελώς απρόβλεπτο ματς. Φωτιά εναντίον νερού. Δύσκολο να κάνουμε προγνωστικά. Θα δούμε πως θα πάει στο live και ύστερα θα επιλέξουμε.
Οι πιθανές ενδεκάδες:
Ακτή Ελεφαντοστού: Μπαρί – Οριέ, Ζοκορά, Μπαμπά, Μποκά – Ντιέ, Τιοτέ – Καλού, Γκραντέλ ή Γιάγια Τουρέ, Ζερβίνιο – Ντρογκμπά.
Ιαπωνία: Καβασίμα – Ουτσίντα, Γιοσίντα, Κόνο, Ναγκατόμο – Εντο, Χασέμπε – Οκαζάκι, Χόντα, Καγκάβα – Κακιτάνι.