Πολύ αμφίρροπος όμιλος είναι ο τέταρτος, καθώς διαθέτει δύο “μεγαθήρια” της Ευρώπης, την Ιταλία και την Αγγλία, την θεωρητικά τρίτη καλύτερη ομάδα της Λατινικής Αμερικής, την Ουρουγουάη και την Κόστα Ρίκα που είναι αουτσάιντερ. Η “σκουάντρα ατζούρα” δεν έχει τους παικταράδες του παρελθόντος, αλλά έχει δείξει στο παρελθόν οτι όποιος την υποτιμήσει, το πληρώνει ακριβά. Η Αγγλία “διψάει” για διάκριση σε διεθνές επίπεδο, ενώ η Κόστα Ρίκα θέλει να συλλέξει εμπειρίες και να κάνει αξιοπρεπείς εμφανίσεις. Όσο για την Ουρουγουάη, με επιθετικούς όπως οι Σουάρες και Καβάνι, μόνο ψηλά μπορεί να κοιτάει.
Ιταλία:
Μουντιάλ σημαίνει Ιταλία και Ιταλία σημαίνει Μουντιάλ. Η “σκουάντρα ατζούρα” είναι δεύτερη σε κατακτήσεις τροπαίων μετά την Βραζιλία και αυτό δεν είναι τυχαίο. Ποτέ δεν είχε πραγματικά καλύτερη ομάδα από τις αντιπάλους της, σε όλα τα παγκόσμια κύπελλα που πήρε. Όμως, ο χαρακτήρας και το μέταλλο αυτής της ομάδας, είναι φτιαγμένα από χρυσάφι. Σκληροτράχηλη, με προσωπικότητα στο παιχνίδι της και τεράστια “μαφιόζικη” πονηριά. Εξαιρετικός ο προπονητής της, ο Τσέζαρε Πραντέλι, που την οδήγησε στον τελικό του Euro 2012, χωρίς να έχει κάνα σπουδαίο ρόστερ. Οι παίκτες τον εμπιστεύονται τυφλά και υπάρχει καλή χημεία στα αποδυτήρια. Σημείο αναφοράς στο γήπεδο είναι η προσωπικότητα του Αντρέα Πίρλο, που είναι ο ηγέτης της ομάδας ακόμη και στα 35 του. Ατραξιόν στην επίθεση ο Μπαλοτέλι, ο οποίος μεγαλουργεί όταν έχει κέφια, ενώ η άμυνα είναι εξαιρετική όπως σε κάθε ιταλική ομάδα. Κάτω από τα δοκάρια η εγγύηση που λέγεται Τζιανλουίτζι Μπουφόν. Η δύναμη της ομάδας είναι στο κέντρο, όπου εκτός του Πίρλο, υπάρχουν οι Τιάγκο Μότα, Ντε Ρόσι, Καντρέβα, Μαρκίζιο και Βεράτι. Το θέμα για την Ιταλία είναι να περάσει τον όμιλο. Αν τα καταφέρει, να δω ποιος θα την αποκλείσει μετά στα νοκ άουτ…
Το ρόστερ της Ιταλίας.
Ο Πραντέλι σκέφτεται να παρατάξει την Ιταλία με τον Μπουφόν τερματοφύλακα, τους Ντε Σίλιο, Μπονούτσι, Μπαρτσάλι και Κιελίνι στην άμυνα, τους Ντε Ρόσι, Πίρλο και Τιάγκο Μότα κεντρικά χαφ και τους Καντρέβα, Τσέρτσι και Μπαλοτέλι στην επίθεση. Μπροστά υπάρχουν και οι Ινσίνιε, Ιμόμπιλε και Κασάνο, οι οποίοι διεκδικούν την θέση του Τσέρτσι.
Σε 80 ματς του Μουντιάλ, η Ιταλία μετράει 44 νίκες, 21 ισοπαλίες και μόλις 15 ήττες. 126 τα υπέρ της γκολ και 74 αυτά που έχει δεχθεί. Έχει πάρει το τρόπαιο τέσσερις φορές (1934, 1938, 1982, 2006), ήταν φιναλίστ δύο φορές (1970, 1994) και μια φορά τρίτη το 1990.
Αγγλία:
Την πιστεύω πολύ αυτή την Αγγλία. Αλλά από το 1990 που βλέπω Μουντιάλ, το έχω πει πολλές φορές. Εδώ έχουμε μια ακριβώς αντίθετη περίπτωση από την Ιταλία. Συνήθως η ομάδα έχει εξαιρετικό ρόστερ, αλλά δεν έχει μέταλλο νικητή. Είναι loser και ίσως πληρώνει ακόμη την αδικία του 1966, όταν πήρε το Μουντιάλ με διαιτητική εύνοια. Ο Ρόι Χόγκσον είναι αξιόπιστη επιλογή στον πάγκο και μπορεί να μην έχει μεγάλες διακρίσεις, αλλά είναι έμπειρος και αγαπητός από όλους. Ο Γουέιν Ρούνι ήταν σε πολύ καλή κατάσταση στο τέλος της σεζόν με την Γιουνάιτεντ, ενώ οι παλιοσειρές Τζέραρντ και Λάμπαρντ θα παίξουν όσο αντέχουν. Πάντως, δύσκολα θα είναι βασικός ο δεύτερος. Πραγματικά πάντως υπάρχουν εξαιρετικές επιλογές σε όλες τις θέσεις. Εκτός του Ρούνι, στην επίθεση υπάρχουν οι Στάριτζ και Γουέλμπεκ, ενώ στο κέντρο, οι Χέντερσον, Λαλάνα, Γουίλσιρ και Μίλνερ, μπορούν να διεκδικήσουν θέση στην ενδεκάδα. Όσο για την άμυνα, μια χαρά οι βασικοί Κέιχιλ και Τζαγκιέλκα, αλλά από κει πέρα, δεν βλέπω κάτι το αξιόλογο.
Ο Χαρτ είναι πολύ σταθερός στο τέρμα. Αν οι Εγγλέζοι παρατήσουν την γνωστή τους υπεροψία, βάλουν κάτω το κεφάλι και προσπαθήσουν να παίξουν σαν να μην υπάρχει αύριο, μπορούν να κάνουν κάτι καλό σε αυτή τη διοργάνωση.
Το ρόστερ της Αγγλίας.
Ο Χόγκσον σκέφτεται την ομάδα του με τον Χαρτ στο τέρμα, τους Μπέινς, Κέιχιλ, Τζαγκέλκα, Τζόνσον στην άμυνα, τους Χέντερσον και Τζέραρντ αμυντικά χαφ, τους Λαλάνα, Ρούνι, Γουέλμπεκ επιθετικά χαφ και τον Στάριτζ στην κορυφή. Αυτό που έχει αξία να σημειώσουμε είναι πως η ενδεκάδα κατά τα 9/11 αποτελείται από παίκτες της Έβερτον, της Λίβερπουλ και της Γιουνάιτεντ. Αυτό σημαίνει, πως θα υπάρχει σχετική ομοιογένεια.
Σε 59 αγώνες που έχει δώσει στα Μουντιάλ, τα “λιοντάρια” έχουν 26 νίκες, 19 ισοπαλίες και 14 ήττες. 77 γκολ υπέρ και 52 κατά. Η Αγγλία έχει πάρει μία φορά το Παγκόσμιο Κύπελλο, το 1966, ενώ άλλη μια φορά, το 1990, τερμάτισε 4η. Από κει και πέρα, έξι φορές συμμετείχε στα προημιτελικά.
Ουρουγουάη:
Οι “τσαρούας” είναι μια ομάδα με καλό ρόστερ που μοιάζει πάρα πολύ με αυτήν που πριν από τέσσερα χρόνια, είχε φτάσει στα ημιτελικά του Μουντιάλ. Αυτό μπορεί να είναι καλό, γιατί σαφώς υπάρχει ομοιογένεια, αλλά και κακό, καθώς τα χρόνια περνάνε για παίκτες όπως οι Φορλάν και Λουγκάνο. Οι Σουάρεζ και Καβάνι είναι αδιαμφισβήτητα τα δύο μεγάλα αστέρια της ομάδας του Όσκαρ Ταμπάρες, ο οποίος θεωρείται πολύ πετυχημένος προπονητής στην Λατινική Αμερική. Αξίζει να σημειώσουμε πως ο Σουάρες υποβλήθηκε σε αρθροσκόπηση πριν από λίγο καιρό και η κατάστασή του αποτελεί ερωτηματικό. Βέβαια, το αγωνιστικό στυλ της Ουρουγουάης δεν έχει αλλάξει ποτέ. Θα παίξει σκληρά, πολλές φορές και αντιαθλητικά, στηριζόμενη και στο πάθος της. Όλοι οι παίκτες σουτάρουν και τα μακρινά γκολ είναι συχνό φαινόμενο. Θεωρώ οτι η συγκεκριμένη Ουρουγουάη δεν έχει τα φόντα να πρωταγωνιστήσει. Κι αυτό γιατί σε θέσεις κλειδιά, υπάρχουν παίκτες που δεν είναι ιδιαίτερα ποιοτικοί.
Το ρόστερ της Ουρουγουάης.
Ο Ταμπάρες σκέφτεται να παίξει με τον Μουσλέρα κάτω από τα δοκάρια, τους Περέιρα, Λουγκάνο, Γκοδίν και Κάσερες στην άμυνα, τους Στουάνι, Αρεβάλο, Γκαργκάνο και Κ. Ροντρίγκεζ στο κέντρο και τους Σουάρεζ και Καβάνι στην επίθεση.
Σαράντα επτά ματς έχει παίξει η Ουρουγουάη στο Μουντιάλ, με 18 νίκες, 12 ισοπαλίες και 17 ήττες. 76 γκολ υπέρ και 65 γκολ κατά. Δύο φορές έχει πάρει το τρόπαιο η Ουρουγουάη (1930, 1950) και τρεις φορές 4η (1954, 1970, 2010).
Κόστα Ρίκα:
Η ομάδα της κεντρικής Αμερικής έπεσε στον πιο δύσκολο όμιλο του Μουντιάλ. Ούτε ο πιο φιλόδοξος οπαδός της δεν πιστεύει πως έχει ελπίδες πρόκρισης, αλλά σίγουρα θέλει να κάνει μια αξιοπρεπή πορεία. Τα δύο αστέρια της ομάδας βρίσκονται στα άκρα του γηπέδου. Ο ένας είναι ο τερματοφύλακας, Κέιλορ Νάβας, ο οποίος ήταν εκπληκτικός με την Λεβάντε, ενώ ο άλλος είναι ο Ρουίς, που έκανε φοβερό δεύτερο μισό πρωταθλήματος με την PSV . Μεγάλες απώλειες για τον προπονητή της ομάδας, Λουίς Πίντο, αυτές του εξαιρετικού επιθετικού Σαμπορίο και του μπακ-χαφ της Έβερτον, Οβιέδο. Ειδικά ο πρώτος, θα έκανε μαζί με τους Κάμπελ (Ολυμπιακός) και Ρουίς μια πάρα πολύ καλή τριπλέτα. Ο τεχνικός της ομάδας χρησιμοποίησε ως παράδειγμα την Ελλάδα στο Euro 2004 για να αποδείξει στους παίκτες του πως τίποτα δεν τελειώνει πριν οι ομάδες μπουν στο γήπεδο.
Το ρόστερ της Κόστα Ρίκα.
Η ενδεκάδα που έχει στο μυαλό του ο Πίντο, έχει τον Νάβας στο τέρμα, τους Γκαμπόα, Γκονζάλες, Ουμάνια και Ντίας στην άμυνα, τους Μπολάνιος, Μπόρχες, Τεχέδα και Μπαράντες στο κέντρο και τους Κάμπελ και Ρουίς στην επίθεση.
Σε 10 αγώνες για την Κόστα Ρίκα στο Μουντιάλ, μετράει τρεις νίκες, μία ισοπαλία και έξι ήττες. Τα γκολ είναι 12 υπέρ και 21 κατά. Καλύτερη πορεία της ήταν το 1990 όταν έφτασε στην φάση των 16.
Πρόταση:
Έχω πει και σε προηγούμενα άρθρα μου οτι πιστεύω πολύ σε αυτή την Αγγλία. Και θα τιμήσω το 3,10 για την πρώτη θέση στον όμιλο.
Δεν βλέπω τις Ουρουγουάη και Κόστα Ρίκα να περνούν, οπότε θα ποντάρω στην πρόκριση του ζευγαριού Ιταλία και Αγγλία, με καλύτερη απόδοση το 3,20.
Μου αρέσει και το 7άρι για στοίχημα στο ενδεχόμενο να τερματίσει πρώτη η Αγγλία και δεύτερη η Ιταλία.
Θα παίξω και το 3,75 για το ενδεχόμενο να σκοράρει η Αγγλία τα περισσότερα γκολ από τις τέσσερις ομάδες στον όμιλο.
Μου φαίνεται πολύ μεγάλο το 7,50 για το να βγει πρώτος σκόρερ της Κόστα Ρίκα ο Ρουίς. Βέβαια, αξίζει να σημειώσουμε πως υπάρχει επιλογή και για κανένας (να μην βάλει δηλαδή γκολ η Κόστα Ρίκα). Θα ποντάρω στον Ρουίς.